แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
จำเลยเพียงแต่ทำนายดวงชะตาผู้เสียหายว่า ผู้เสียหายกำลังมีเคราะห์ ให้สะเดาะ เคราะห์โดยเสียเงินค่ายกครูให้แก่จำเลยดังนี้หาใช่เป็นการขู่เข็ญตามความหมายของมาตรา 337 แห่ง ป.อ. ไม่ แม้จำเลยพูดขู่ว่าถ้า ไม่ ให้เงินจะให้พ่อปู่ มาทำอันตรายผู้เสียหายทางไสยศาสตร์ และผู้เสียหายยอมให้เงิน ก็เป็นเรื่องที่ผู้เสียหายเชื่อ ตามคำทำนายว่าจะมีเคราะห์ มิใช่เพราะกลัวคำขู่เข็ญของจำเลยการกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดฐานกรรโชก.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อระหว่างวันที่ 9 พฤษภาคม 2526 เวลากลางวันถึงวันที่ 24 พฤษภาคม 2527 เวลากลางวันต่อเนื่องกัน จำเลยได้ข่มขืนใจนางสาวสมศรี มีทอง ผู้เสียหาย ให้ยอมให้จำเลยได้รับประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สินโดยจำเลยขู่เข็ญผู้เสียหายหลายครั้งว่าจะฆ่าผู้เสียหายให้ถึงแก่ความตายใน 3 วัน 7 วัน ถ้าผู้เสียหายไม่ยอมให้เงินตามที่จำเลยเรียกร้อง จนผู้เสียหายเกิดความกลัว และยอมมอบเงินแก่จำเลยรวม 25 ครั้ง เป็นเงิน 66,392 บาท ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 337, 91 พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายอาญา (ฉบับที่ 6) พ.ศ. 2526 มาตรา 4ให้จำเลยคืนหรือใช้เงิน 66,392 บาทแก่ผู้เสียหาย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 337, 91 รวม 2 กระทง ลงโทษกระทงละ 3 ปี รวมจำคุก6 ปี ให้จำเลยคืนหรือใช้เงิน 3,999 บาท แก่ผู้เสียหาย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ความผิดฐานกรรโชกตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 337 จะต้องเป็นการข่มขืนใจผู้อื่นโดยใช้กำลังประทุษร้ายหรือขู่เข็ญว่าจะทำอันตรายต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพ ชื่อเสียงหรือทรัพย์สินของผู้ถูกขู่เข็ญ แต่การกระทำของจำเลยตามที่โจทก์นำสืบเป็นเพียงการทำนายดวงชะตาแก่ผู้เสียหาย ว่าผู้เสียหายกำลังมีเคราะห์ให้สะเดาะเคราะห์โดยเสียเงินค่ายกครูให้แก่จำเลย หาใช่เป็นการขู่เข็ญตามความหมายของบทกฎหมายมาตรานี้ไม่ ดังนั้นแม้จะฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยพูดขู่ว่าถ้าไม่ให้เงินจะให้พ่อปู่มาทำอันตรายผู้เสียหายทางไสยศาสตร์และผู้เสียหายยอมให้เงิน ก็เป็นเรื่องที่ผู้เสียหายเชื่อตามคำทำนายว่าจะมีเคราะห์มิใช่เพราะกลัวคำขู่เข็ญของจำเลย การกระทำของจำเลยตามที่โจทก์นำสืบจึงไม่เป็นความผิดฐานกรรโชกตามฟ้อง ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องโจทก์มานั้น ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยในผล”
พิพากษายืน.
