แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาซื้อขายรถยนต์มีข้อความว่าผู้ร้องซึ่งเป็นผู้ขายจะส่งมอบรถให้แก่ผู้ซื้อในวันที่โอนทะเบียน ผู้ซื้อจะชำระเงิน 10,000 บาท และจะโอนทะเบียนกันในเดือนพฤศจิกายน 2527ดังนี้ เป็นสัญญาซื้อขายที่มีเงื่อนไขตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 459 กรรมสิทธิ์ในรถยนต์ยังไม่โอนไปจนกว่าผู้ซื้อจะได้ชำระราคาและโอนทะเบียนแล้วเมื่อผู้ซื้อยังชำระราคาไม่ครบและยังไม่ได้โอนทะเบียนกันกรรมสิทธิ์ในรถยนต์ของกลางยังคงเป็นของผู้ร้อง.
ย่อยาว
กรณีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติป่าไม้ ฯ ริบไม้และรถยนต์ของกลาง
ผู้ร้องยื่นคำร้องว่ารถยนต์ของกลางเป็นของผู้ร้องผู้ร้องไม่ได้ร่วมหรือรู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิดของจำเลยขอให้คืนรถยนต์ของกลางแก่ผู้ร้อง
โจทก์คัดค้านว่าผู้ร้องไม่ใช่เจ้าของรถยนต์ของกลางและผู้ร้องรู้เห็นเป็นใจในการกระทำความผิดของจำเลย
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้องของผู้ร้อง
ผู้ร้องอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้คืนรถยนต์ของกลางแก่ผู้ร้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าข้อเท็จจริงฟังได้ว่ารถยนต์ของกลางเดิมเป็นของผู้ร้องเมื่อวันที่ 1 สิงหาคม 2527 ผู้ร้องได้ทำสัญญาขายให้แก่นายเผี้ยง เหรียญขำในราคา 10,000 บาทตามสัญญาเอกสารหมาย ค.2 ที่โจทก์ฎีกาว่ารถยนต์ของกลางตกเป็นของนายเผี้ยงผู้ซื้อตามสัญญาซื้อขายดังกล่าวนั้นเห็นว่าตามสัญญาซื้อขายเอกสารหมาย ค.2ข้อ 3 ผู้ขายจะส่งมอบรถในวันที่โอนทะเบียนและผู้ซื้อจะชำระเงิน 10,000 บาทและจะโอนทะเบียนกันในเดือนพฤศจิกายน 2527ดังนี้เป็นสัญญาซื้อขายที่มีเงื่อนไขตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 459 กรรมสิทธิ์ในรถยนต์ยังไม่โอนไปจนกว่าผู้ซื้อจะได้ชำระราคาและโอนทะเบียนแล้วเมื่อนายเผี้ยงยังชำระราคาไม่ครบและยังไม่ได้โอนทะเบียนกันกรรมสิทธิ์ในรถยนต์ของกลางยังคงเป็นของผู้ร้อง
พิพากษายืน.
