คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 2001/2530

แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ

ย่อสั้น

จำเลยกับผู้ตายไม่มีสาเหตุโกรธเคืองกัน ผู้ตายเคยสู่ขอจำเลยเป็นภริยาแต่จำเลยไม่ตกลงด้วย ในวันเกิดเหตุผู้ตายเมาสุรามากได้หลอกลวงจำเลยว่าบุตรของจำเลยป่วยหนัก สามีจำเลยให้ผู้ตายมารับจำเลยจำเลยจึงยอมนั่งรถจักรยานยนต์ไปกับผู้ตาย เมื่อไปถึงที่เปลี่ยวผู้ตายลวนลามจำเลยด้วยการกอดปล้ำจำเลย จำเลยใช้มีดแทงผู้ตาย 1 ทีถูกที่อวัยวะสำคัญ ซึ่งขณะนั้นจำเลยอยู่ในสภาพแต่ง กายเรียบร้อยผู้ตายก็ยังนุ่งกางเกงอยู่ กรณียังไม่พอถือว่า เป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึงสำหรับการจะถูกข่มขืนกระทำชำเรา เป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึงเฉพาะ ที่ผู้ตายกระทำอนาจารเท่านั้นและจำเลยอาจกระทำการใด เพื่อป้องกันโดยไม่จำต้องให้ผู้ตายถึงตาย ก็ได้ การที่จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายดังกล่าวจึงเป็นการป้องกันเกินสมควรกว่าเหตุ.

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288
จำเลยให้การว่าใช้มีดแทงนายสมศรี เรือนเฟย ถึงแก่ความตายจริงแต่กระทำไปเพื่อป้องกันตัว
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา288 จำคุก 18 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ทางนำสืบของโจทก์และจำเลยไม่ปรากฏว่าจำเลยกับผู้ตายมีสาเหตุโกรธเคืองกันเลย กลับปรากฏว่า ผู้ตายเคยสู่ขอจำเลยเป็นภรรยาแต่จำเลยไม่ตกลงด้วย ในวันเกิดเหตุจำเลยยอมนั่งรถจักรยานยนต์ไปกับผู้ตายเวลาค่ำคืนก็คงจะเป็นเพราะผู้ตายหลอกลวงจำเลยว่า บุตรของจำเลยป่วยหนักจะต้องส่งโรงพยาบาล สามีจำเลยให้ผู้ตายมารับไป แต่ผู้ตายกลับขับขี่รถเลยทางเข้าบ้านจำเลย จนไปถึงที่เกิดเหตุซึ่งเป็นที่เปลี่ยว ผู้ตายจึงลวนลามจำเลย เพราะผู้ตายเคยชอบพอจำเลยมาก่อน จำเลยใช้มีดแทงผู้ตาย 1 ที ทำให้ผู้ตายถึงแก่ความตายในเวลาต่อมาเพียงเล็กน้อย แสดงว่าจำเลยแทงอย่างแรงถูกอวัยวะสำคัญ ขณะนั้นจำเลยอยู่ในสภาพแต่งกายเรียบร้อย ผู้ตายก็ยังนุ่งกางเกงอยู่ ผู้ตายจึงคงจะลวนลามโดยกอดจูบเท่านั้น ไม่ถึงขั้นจะข่มขืนกระทำชำเราจำเลย กรณียังไม่พอถือว่าเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึงสำหรับการจะถูกข่มขืนกระทำชำเรา คงเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึงเฉพาะที่ผู้ตายกระทำอนาจารเท่านั้น ปรากฏจากคำเบิกความของจำเลยเองว่าในขณะที่ผู้ตายกอดปล้ำจำเลย ผู้ตายอาเจียน จำเลยยังดิ้นหลุดออกไปได้บ้าง แต่ผู้ตายก็เข้ามากอดปล้ำจำเลยอีก แสดงว่าผู้ตายเมาสุรามากจนแทบจะครองสติไม่ได้ จำเลยอาจกระทำการใดเพื่อป้องกันโดยไม่จำต้องให้ผู้ตายถึงตายก็ได้ การที่จำเลยใช้มีดแทงผู้ตายในที่สำคัญจนผู้ตายถึงแก่ความตาย จึงเป็นการป้องกันเกินสมควรแก่เหตุตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 69 ที่ศาลล่างทั้งสองพิพากษาว่าจำเลยไม่ได้กระทำเพื่อป้องกันตัวนั้น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาของจำเลยฟังขึ้นบางส่วน”
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา288 ประกอบกับมาตรา 68, 69 ให้จำคุก 5 ปี.

Share