แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ผู้ประกันยื่นฎีกาหลังจาก พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติม ป.วิ.อ.(ฉบับที่ 17) พ.ศ. 2532 ใช้ บังคับแล้ว สิทธิในการฎีกาของผู้ประกันต้อง พิจารณาตาม กฎหมายที่ใช้ บังคับในขณะยื่น ฎีกา ซึ่ง ป.วิ.อ.มาตรา 119 ที่แก้ไขเพิ่มเติมโดย พ.ร.บ. ดังกล่าว บัญญัติว่า “ในกรณีผิดสัญญาประกันต่อ ศาล ศาลมีอำนาจสั่งบังคับตาม สัญญาประกัน หรือตาม ที่ศาลเห็น สมควรโดย มิต้องฟ้อง เมื่อศาลสั่งประการใดแล้วฝ่ายผู้ถูก บังคับตาม สัญญาประกันหรือพนักงานอัยการมีอำนาจอุทธรณ์ได้คำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ให้เป็นที่สุด” ฎีกาของผู้ประกันเป็นฎีกาเกี่ยวกับการสั่งบังคับตาม สัญญาประกัน ซึ่ง คำสั่งบังคับตาม สัญญาดังกล่าวเป็นที่สุดแล้วตาม คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ผู้ประกันไม่มีสิทธิฎีกาตาม บทบัญญัติดังกล่าว.
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรอำเภอเมืองอุบลราชธานีได้ร้องขอฝากขังจำเลยในฐานะเป็นผู้ต้องหาฐานมีกัญชาไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่ายกัญชาโดยมิได้รับอนุญาตผู้ประกันได้ร้องขอปล่อยจำเลยชั่วคราว ศาลชั้นต้นอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราวโดยตีราคาประกัน 100,000 บาท หลังจากนั้นอีกเกือบ 3 เดือนโจทก์ได้ฟ้องจำเลยต่อศาลชั้นต้น แต่ผู้ประกันไม่สามารถนำตัวจำเลยมาส่งศาล ศาลชั้นต้นจึงมีคำสั่งปรับผู้ประกันตามสัญญาประกันต่อมาวันที่ 16 และ 17 มีนาคม 2532 ผู้ประกันยื่นคำร้องขอผ่อนชำระค่าปรับเดือนละ 500 และ 1,000 บาท ตามลำดับ เพราะผู้ประกันมีฐานะยากจนไม่สามารถนำเงินมาชำระค่าปรับได้
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
ผู้ประกันอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ประกันฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ผู้ประกันยื่นฎีกาหลังจากพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา (ฉบับที่ 17)พ.ศ. 2532 ใช้บังคับแล้วสิทธิในการฎีกาของผู้ประกันต้องพิจารณาตามกฎหมายที่ใช้บังคับในขณะยื่นฎีกา ซึ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 119 ที่แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติดังกล่าว บัญญัติว่า “ในกรณีผิดสัญญาประกันต่อศาลศาลมีอำนาจสั่งบังคับตามสัญญาประกันหรือตามที่ศาลเห็นสมควรโดยมิต้องฟ้อง เมื่อศาลสั่งประการใดแล้วฝ่ายผู้ถูกบังคับตามสัญญาประกันหรือพนักงานอัยการมีอำนาจอุทธรณ์ได้ คำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ให้เป็นที่สุด” ฎีกาของผู้ประกันนี้เป็นฎีกาเกี่ยวกับการสั่งบังคับตามสัญญาประกัน ซึ่งคำสั่งบังคับตามสัญญาประกันดังกล่าวเป็นที่สุดแล้วตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ผู้ประกันไม่มีสิทธิฎีกาตามบทบัญญัติดังกล่าว ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัยให้”
พิพากษายกฎีกาของผู้ประกัน.
