แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยทั้งสองร่วมกันทำเลียนเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นแล้วนำไปติดประทับไว้ที่กระสอบซึ่งมีข้าวสารเจ้าบรรจุอยู่ และร่วมกันเสนอจำหน่ายและจำหน่ายข้าวสารเจ้านั้นแก่ผู้ซื้อข้าวสารเจ้าทั้งหมดจึงเป็นทรัพย์ส่วนหนึ่งที่จำเลยทั้งสองใช้ในการกระทำความผิดตามฟ้อง ศาลมีอำนาจสั่งริบได้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 33(1).
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองร่วมกันทำเลียนเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหาย แล้วนำไปใช้ติดประทับที่กระสอบซึ่งมีข้าวเจ้าบรรจุอยู่กับร่วมกันเสนอจำหน่ายและจำหน่ายข้าวสารเจ้าดังกล่าวแก่ อ.เพื่อให้ อ. หลงเชื่อว่าเป็นข้าวสารเจ้าของผู้เสียหาย ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 274, 275, 91, 33 ริบของกลาง
จำเลยทั้งสองให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยทั้งสองและรอการลงโทษให้จำเลยที่ของกลางริบเฉพาะกระสอบและใบปลิวโฆษณาที่เลียนเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหาย ส่วนข้าวสารเจ้าให้คืนเจ้าของ
โจทก์อุทธรณ์ขอให้ริบข้าวสารเจ้า
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ริบข้าวสารเจ้าทั้งหมด
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยทั้งสองร่วมกันเลียนเครื่องหมายการค้ของผู้เสียหาย แล้วนำไปติดประทับทำให้ปรากฏไว้ที่กระสอบข้าวสารเจ้าซึ่งมีข้าวสารเจ้าบรรจุอยู่จำนวน 2,500 กระสอบ และที่ใบปลิวโฆษณาที่บรรจุในกระสอบข้าวสารเจ้าจำนวน 2,500 ใบ นอกจากนี้จำเลยทั้งสองยังได้เสนอจำหน่ายและจำหน่ายข้าวสารเจ้านั้นให้แก่ อ. อีกด้วยทั้งนี้โดยจำเลยทั้งสองประสงค์จะให้ อ. และประชาชนทั่วไปหลงเชื่อว่ข้าวสารเจ้าที่บรรจุอยู่ในกระสอบดังกล่าวเป็นของผู้เสียหายข้าวสารเจ้าของกลางทั้งหมดจึงเป็นทรัพย์ส่วนหนึ่งที่จำเลยทั้งสองใช้ในการกระทำความผิดตามฟ้อง ซึ่งศาลมีอำนาจสั่งริบได้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33(1) ฎีกาจำเลยที่ 1 ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.
