แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินในวันเดียวกันกับวันสั่งจ่ายว่าโปรดติดต่อผู้สั่งจ่าย จึงฟังได้แล้วว่า ในวันที่จำเลยออกเช็คเงินในบัญชีของจำเลยไม่มีหรือมีไม่พอจ่ายตามเช็ค คดีโจทก์จึงมีมูลมิใช่เป็นกรณีที่โจทก์นำเช็คไปเรียกเก็บเงินในภายหลังจากวันที่สั่งจ่ายในเช็ค ซึ่งโจทก์จึงจะมีหน้าที่ต้องนำสืบให้เห็นว่าในวันที่สั่งจ่ายนั้น บัญชีของจำเลยไม่มีเงินหรือมีไม่พอจ่ายตามเช็ค
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3 ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว มีคำสั่งว่าคดีโจทก์ไม่มีมูลให้ยกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่า เช็คที่จำเลยสั่งจ่ายตามเอกสารหมาย จ.2 เป็นเช็คลงวันที่ 15 พฤษภาคม 2529ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คดังกล่าวในวันที่ 15พฤษภาคม 2529 ตามใบคืนเช็คเอกสารหมาย จ.3 ว่า โปรดติดต่อผู้สั่งจ่าย ธนาคารตามเช็คจึงปฏิเสธการจ่ายเงินในวันสั่งจ่ายหรือวันออกเช็คนั้นเอง จึงฟังได้แล้วว่า ในวันที่จำเลยออกเช็คดังกล่าวธนาคารตามเช็คได้ปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คแล้วว่า เงินในบัญชีของจำเลยไม่มีหรือมีไม่พอจ่ายตามเช็ค คดีโจทก์จึงมีมูล มิใช่เป็นกรณีที่โจทก์นำเช็คไปเรียกเก็บเงินในภายหลังจากวันที่สั่งจ่ายในเช็ค ซึ่งโจทก์จึงจะมีหน้าที่ต้องนำสืบให้เห็นว่าในวันที่สั่งจ่ายนั้น บัญชีของจำเลยไม่มีเงินหรือมีไม่พอจ่ายตามเช็คดังที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย ศาลล่างทั้งสองพิพากษาตามกันมาว่าคดีโจทก์ไม่มีมูล ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาโจทก์ฟังขึ้น”
พิพากษากลับ ให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
