แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามคำพิพากษาตามยอมของศาลชั้นต้น จำเลยทั้งสองถูกบังคับให้ต้องชำระราคาค่าที่ดินให้แก่โจทก์ ถ้าจำเลยทั้งสองไม่ชำระเงินดังกล่าวภายในเวลาที่กำหนด จำเลยทั้งสองต้องขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกจากที่ดินและบ้านของโจทก์ทันที การที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้ยกคำร้องที่ขอให้ไต่สวนเกี่ยวกับการปฏิบัติตามคำพิพากษาตามยอมดังกล่าว หากจำเลยทั้งสองไม่ยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ จำเลยทั้งสองก็ต้องถูกบังคับคดีตามคำพิพากษาตามยอมของศาลชั้นต้นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 231 คำร้องที่จำเลยทั้งสองยื่นมาพร้อมกับอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยทั้งสอง จึงเป็นคำร้องขอทุเลาการบังคับตรงตามคำร้องแล้วมิใช่เป็นการขอคุ้มครองประโยชน์ตามมาตรา 264 ตามที่ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งแต่อย่างใด เมื่อคำร้องของจำเลยทั้งสองเป็นคำร้องขอทุเลาการบังคับและศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยกคำร้อง อันเป็นดุลพินิจของศาลอุทธรณ์โดยเฉพาะซึ่งเป็นวิธีการที่กฎหมายกำหนดให้อยู่ในอำนาจของศาลเป็นชั้น ๆ ไป จำเลยทั้งสองจะฎีกาคำสั่งนั้นต่อศาลฎีกาหาได้ไม่
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากโจทก์และจำเลยทั้งสองตกลงทำสัญญาประนีประนอมยอมความและศาลชั้นต้นได้พิพากษาตามยอมว่า ข้อ 1 จำเลยที่ 1และจำเลยที่ 2 ยอมรับว่าโจทก์เป็นเจ้าของกรรมสิทธิ์ที่ดินโฉนดเลขที่ 84484 ตำบลท่าทราย อำเภอเมืองนนทบุรี (ตลาดขวัญ)จังหวัดนนทบุรี พร้อมสิ่งปลูกสร้างคือบ้านเลขที่ 70/180 ตำบลท่าทราย อำเภอเมืองนนทบุรี จังหวัดนนทบุรี ข้อ 2 จำเลยที่ 1และหรือจำเลยที่ 2 ได้ตกลงขอซื้อที่ดินและสิ่งปลูกสร้างตามข้อ 1จากโจทก์ในราคา 3,600,000 บาท โดยจำเลยทั้งสองจะชำระให้แก่โจทก์ภายในวันที่ 19 มกราคม 2534 ที่สำนักงานที่ดินจังหวัดนนทบุรีและโจทก์ตกลงโอนกรรมสิทธิ์ในที่ดินและสิ่งปลูกสร้างตามข้อ 1ให้แก่จำเลยซึ่งจำเลยตกลงยินยอมชำระค่าธรรมเนียม ค่าภาษี และค่าอากรในการจดทะเบียนโอนกรรมสิทธิ์เพียงฝ่ายเดียว ข้อ 3 ถ้าจำเลยทั้งสองไม่ยอมชำระเงินให้แก่โจทก์ตามข้อ 2 จำเลยทั้งสองยอมขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกจากที่ดินและบ้านของโจทก์ตามข้อ 1 ในทันที โดยไม่เรียกร้องค่าใช้จ่ายใด ๆ จากโจทก์ และถ้าจำเลยไม่ยอมขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกจากที่ดินและบ้านดังกล่าว ก็ให้โจทก์บังคับคดีได้ทันที และจำเลยทั้งสองยินยอมชดใช้ค่าเสียหายให้แก่โจทก์เดือนละ40,000 บาท นับแต่วันฟ้องจนกว่าจำเลยทั้งสองจะได้ออกจากที่ดินและบ้านของโจทก์ ข้อ 4 โจทก์ยอมตกลงตามข้อ 1, 2 และ 3 และยอมตกลงให้ค่าฤชาธรรมเนียมและค่าทนายความให้เป็นพับ
ต่อมาเมื่อวันที่ 25 มกราคม 2534 จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องว่าจำเลยทั้งสองได้ติดต่อกับโจทก์เพื่อนำเงินไปชำระค่าซื้อที่ดินและบ้านตามฟ้องคืนแก่โจทก์ที่สำนักงานที่ดินจังหวัดนนทบุรีในวันที่ 18 มกราคม 2534 แต่โจทก์ขอผัดไปเป็นวันที่ 21 มกราคม 2534ถึงวันนัดจำเลยทั้งสองไปตามนัดแต่โจทก์ไม่ไป ขอให้ศาลไต่สวนและหมายเรียกโจทก์มาสอบถามและให้โจทก์รับเงินจากจำเลยทั้งสองพร้อมทั้งโอนที่ดินและบ้านให้แก่จำเลยทั้งสอง
โจทก์คัดค้านว่า ในวันนัดโจทก์ไปรออยู่ที่สำนักงานที่ดินจังหวัดนนทบุรี แต่จำเลยทั้งสองไม่ไป ขอให้ยกคำร้อง
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้อง และให้ตั้งเจ้าพนักงานบังคับคดีบังคับให้จำเลยทั้งสองและบริวารออกไปจากที่ดินของโจทก์ต่อไป
จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งและยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับศาลอุทธรณ์มีคำสั่งคำร้องขอทุเลาการบังคับว่า ตามคำร้องพอแปลได้ว่าจำเลยทั้งสองขอคุ้มครองประโยชน์ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 264 แต่คดีไม่มีเหตุสมควรให้งดการดำเนินการเกี่ยวกับการบังคับคดีของเจ้าพนักงานบังคับคดีตามคำร้องของผู้ร้องในระหว่างอุทธรณ์ ให้ยกคำร้อง
จำเลยทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามคำพิพากษาตามยอมของศาลชั้นต้น จำเลยทั้งสองถูกบังคับให้ต้องชำระราคาค่าที่ดินให้แก่โจทก์ ถ้าจำเลยทั้งสองไม่ชำระเงินดังกล่าวภายในเวลาที่กำหนด จำเลยทั้งสองต้องขนย้ายทรัพย์สินและบริวารออกจากที่ดินและบ้านของโจทก์ทันทีการที่จำเลยทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้ยกคำร้องที่ขอให้ไต่สวนเกี่ยวกับการปฏิบัติตามคำพิพากษาตามยอมดังกล่าว หากจำเลยทั้งสองไม่ยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับ จำเลยทั้งสองก็ต้องถูกบังคับคดีตามคำพิพากษาตามยอมของศาลชั้นต้นตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 231 ดังนั้น คำร้องที่จำเลยทั้งสองยื่นมาพร้อมกับอุทธรณ์คำสั่งของจำเลยทั้งสองจึงเป็นคำร้องขอทุเลาการบังคับตรงตามคำร้องแล้ว มิใช่เป็นการขอคุ้มครองประโยชน์ตามมาตรา 264 ตามที่ศาลอุทธรณ์มีคำสั่งแต่อย่างใดเมื่อคำร้องของจำเลยทั้งสองเป็นคำร้องขอทุเลาการบังคับและศาลอุทธรณ์มีคำสั่งยกคำร้องอันเป็นดุลพินิจของศาลอุทธรณ์โดยเฉพาะซึ่งเป็นวิธีการที่กฎหมายกำหนดให้อยู่ในอำนาจของศาลเป็นชั้น ๆ ไปจำเลยทั้งสองจะฎีกาคำสั่งนั้นต่อศาลฎีกาหาได้ไม่ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายกฎีกาจำเลยทั้งสอง คืนค่าขึ้นศาลชั้นฎีกาทั้งหมดให้จำเลยทั้งสอง
