แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
จำเลยเช่าคู่สายเคเบิลจากองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยเพื่อใช้บริการเครื่องเทเล็กซ์ โดยเสียค่าเช่าเป็นเดือนองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย จึงเป็นบุคคลจำพวกที่ค้าในการให้เช่าสังหาริมทรัพย์ ตาม ป.พ.พ. มาตรา 165(6) สิทธิเรียกร้องค่าเช่าดังกล่าวมีอายุความ 2 ปี.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยชำระเงินค่าเช่าคู่สายเคเบิลโทรศัพท์84,600 บาท แก่โจทก์พร้อมด้วยดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปีในต้นเงิน72,000 บาท นับถัดจากวันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จ
จำเลยให้การว่าหนี้ค่าเช่าคู่สายเคเบิลโทรศัพท์ที่โจทก์นำมาฟ้องขาดอายุความแล้ว ตามบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 165 วรรคหนึ่ง(6)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยรับผิดชำระเงินจำนวน 72,000 บาทแก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลตามพระราชบัญญัติองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย พ.ศ. 2497เมื่อวันที่ 13 มกราคม 2525 จำเลยได้เช่าใช้บริการเครื่องเทเล็กซ์กับการสื่อสารแห่งประเทศไทย เพื่อการนี้การสื่อสารแห่งประเทศไทยได้เช่าคู่สายเคเบิลโทรศัพท์จากโจทก์ให้แก่จำเลย ซึ่งจำเลยตกลงรับรองเงื่อนไขการเช่าคู่สายเคเบิลโทรศัพท์กับโจทก์ เมื่อวันที่25 มีนาคม 2525 โดยจำเลยต้องชำระค่าเช่าให้แก่โจทก์เดือนละ2,000 บาท ปรากฏตามเอกสารหมาย จ.7 ต่อมาจำเลยค้างชำระค่าเช่าคู่สายเคเบิลโทรศัพท์โจทก์ตั้งแต่เดือนสิงหาคม 2525 ถึงเดือนกรกฎาคม 2528 เป็นเงิน 72,000 บาท โจทก์ฟ้องเรียกค่าเช่าที่ค้างดังกล่าวจากจำเลยพ้นกำหนด 2 ปี นับแต่ขณะที่จะอาจบังคับสิทธิเรียกร้องได้ ปัญหาวินิจฉัยในชั้นฎีกามีว่าคดีโจทก์ขาดอายุความแล้วหรือไม่ โจทก์ฎีกาว่า โจทก์มิได้เป็นบุคคลจำพวกที่ค้าในการให้เช่าอสังหาริมทรัพย์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165(6)เพราะโจทก์มีวัตถุประสงค์ในการดำเนินการเพื่อนำมาซึ่งความเจริญก้าวหน้าของกิจการโทรศัพท์โดยมิได้มุ่งหมายประโยชน์ในทางค้ากำไรทั้งการดำเนินกิจการของโจทก์จะต้องได้รับความเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรีก่อนตามมาตรา 40 แห่งพระราชบัญญัติองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทยพ.ศ. 2497 โจทก์จึงเป็นนิติบุคคลตามกฎหมายพิเศษ ไม่มีกฎหมายบัญญัติอายุความไว้โดยเฉพาะ สิทธิเรียกร้องของโจทก์จึงไม่ได้มีกำหนดอายุความ 2 ปี พิเคราะห์แล้วเห็นว่า แม้โจทก์จะมีวัตถุประสงค์เพื่อจัดดำเนินการและนำมาซึ่งความเจริญของกิจการโทรศัพท์ เพื่อประโยชน์แห่งรัฐและประชาชน ตามมาตรา 6 แห่งพระราชบัญญัติองค์การโทรศัพท์แห่งประเทศไทย พ.ศ. 2497 อันถือได้ว่าโจทก์ดำเนินกิจการสาธารณูปโภคนั้น ไม่ได้หมายความว่า โจทก์เป็นบุคคลจำพวกที่ค้าไม่ได้ เมื่อดูตามมาตรา 9 แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว จะเห็นว่า โจทก์มีอำนาจดำเนินกิจการได้หลายประการ เช่น มีอำนาจ ซื้อ เช่า ให้เช่าให้เช่าซื้อ ยืม ให้ยืม รวมทั้งสามารถเข้าหุ้นส่วนหรือถือหุ้นในห้างหุ้นส่วนหรือนิติบุคคลใด ๆ ฯลฯ ซึ่งล้วนแต่เป็นกิจการของบุคคลจำพวกที่ค้าทั้งสิ้น ส่วนกรณีที่จะต้องได้รับความเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรี ตามมาตรา 40 แห่งพระราชบัญญัติดังกล่าว ก็แต่เฉพาะกิจการบางอย่างที่สำคัญเท่านั้น คณะรัฐมนตรีหาได้มีอำนาจที่จะห้ามมิให้โจทก์เป็นบุคคลจำพวกที่ค้าแต่ประการใด ฉะนั้น การที่จำเลยเช่าคู่สายเคเบิลจากโจทก์เพื่อใช้บริการเครื่องเทเล็กซ์ โดยโจทก์คิดค่าเช่าเป็นรายเดือนนั้น เป็นกรณีที่โจทก์ซึ่งเป็นบุคคลจำพวกที่ค้าในการให้เช่าสังหาริมทรัพย์ฟ้องเรียกเอาค่าเช่าดังกล่าวจากจำเลย ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 165(6) ซึ่งมีอายุความ 2 ปี เมื่อโจทก์ฟ้องพ้นกำหนด 2 ปี นับแต่ขณะที่จะอาจบังคับสิทธิเรียกร้องได้ คดีโจทก์จึงขาดอายุความ…”
พิพากษายืน.
