แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2523มาตรา 4 ให้ยกเลิกความในมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติการขนส่งทางบกพ.ศ. 2522 และให้ใช้ความใหม่แทน มีผลว่าพระราชบัญญัตินี้มิให้ใช้บังคับแก่รถยนต์นั่งส่วนบุคคลไม่เกิน 12 คน รวมทั้งรถยนต์ส่วนบุคคลที่มีน้ำหนักรถไม่เกิน 1,600 กิโลกรัมด้วย รถยนต์จำเลยมีลักษณะเป็นรถยนต์นั่งสองแถวประเภทส่วนบุคคลที่นั่ง 11 คน น้ำหนักรถ 1,200กิโลกรัม จึงเป็นรถที่ไม่อยู่ในบังคับแห่งพระราชบัญญัติดังกล่าวการที่จำเลยนำรถยนต์คันดังกล่าววิ่งรับส่งคนโดยสารเพื่อรับจ้างอย่างรถยนต์โดยสารประจำทางจึงไม่เป็นความผิด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน 2531 เวลากลางวันจำเลยประกอบการขนส่งประจำทางโดยใช้รถยนต์ส่วนบุคคล หมายเลขทะเบียน 3ม-3940 กรุงเทพมหานคร น้ำหนักรถ 1,200 กิโลกรัมซึ่งไม่ใช่รถโดยสารประจำทาง วิ่งรับส่งคนโดยสารบนเส้นทางระหว่างพระโขนง-อ่อนนุช อันเป็นเส้นทางที่บริษัทลาดกระบังจำกัด มีสิทธิประกอบการขนส่งประจำทาง โดยเรียกเก็บเงินเพื่อสินจ้างจากคนโดยสารเป็นรายบุคคล โดยไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียน และใช้รถไม่ตรงตามประเภทที่จดทะเบียนไว้ นำรถยนต์คันดังกล่าววิ่งรับคนโดยสารเพื่อรับจ้างอย่างรถยนต์โดยสารประจำทาง ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 23, 126 พระราชบัญญัติรถยนต์พ.ศ. 2522 มาตรา 21, 22, 60 พระราชบัญญัติรถยนต์ (ฉบับที่ 4)พ.ศ. 2527 มาตรา 7 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. 2522 มาตรา 23, 126 พระราชบัญญัติรถยนต์พ.ศ.2522 มาตรา 21, 22 และ 60 ฐานประกอบการขนส่งประจำทางโดยไม่ได้รับอนุญาตจากนายทะเบียนจำคุก 1 ปี และปรับ 40,000 บาทฐานใช้รถอื่นนอกจากรถยนต์โดยสารประจำทางรับจ้างโดยสารเป็นรายตัวในทางที่ได้รับอนุญาตให้มีรถโดยสารประจำทางให้ปรับ 2,000บาท จำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษจึงลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงปรับ 1,000 บาท เรียงกระทงลงโทษแล้วจำคุก 1 ปี ปรับ 41,000 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้มีกำหนด 2 ปี จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์สำหรับข้อหาตามความผิดต่อพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. 2522มาตรา 23, 126 นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นโจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่า รถยนต์จำเลยลักษณะนั่งสองแถวประเภทส่วนบุคคล ที่นั่ง 11 คน น้ำหนักรถ 1,200กิโลกรัม ตามเอกสารหมาย จ.2 พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ตามพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2523 มาตรา 4 ให้ยกเลิกความในมาตรา 5 แห่งพระราชบัญญัติการขนส่งทางบก พ.ศ. 2522 และให้ใช้ความใหม่แทน มีผลว่า พระราชบัญญัตินี้มิให้ใช้บังคับแก่รถยนต์นั่งส่วนบุคคลไม่เกิน 12 คน รวมทั้งรถยนต์ส่วนบุคคลที่มีน้ำหนักรถไม่เกิน 1,600 กิโลกรัม ด้วย ฉะนั้นรถยนต์จำเลยจึงเป็นรถที่ไม่อยู่ในบังคับแห่งพระราชบัญญัตินี้ การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นความผิดตามข้อหาดังฟ้อง ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยชอบแล้ว”
พิพากษายืน
