แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยยื่นฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าคดีของจำเลยเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 จึงไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยทั้งสามขอเป็นการวินิจฉัยข้อเท็จจริง โดยไม่มีพยานหลักฐานสนับสนุน จึงเป็นปัญหาข้อกฎหมาย ทั้งเป็นคดีฟ้องขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันไม่อาจ คำนวณเป็นราคาเงินได้โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยด้วย
หมายเหตุ โจทก์แถลงคัดค้าน (อันดับ 90)
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยประกอบกิจการทำลูกชิ้นในเวลากลางคืนไม่เกินกว่าเวลา 24 นาฬิกา ให้จำเลยขจัดเขม่าจาก ปล่องไฟคู่ไม่ให้ตกใส่บ้านโจทก์ ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายนับแต่ วันฟ้องจนถึงวันมีคำพิพากษานี้แก่โจทก์เป็นเงิน 11,000 บาท ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เดือนละ 1,000 บาท นับถัดจาก วันมีคำพิพากษาเป็นต้นไปจนกว่าจำเลยจะยุติการกระทำอัน เป็นการละเมิด
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยย้ายปล่องไฟคู่ออกห่างจากชายคาบ้านโจทก์ไม่ต่ำกว่า 7.5 เมตร และต่อเติมให้สูงขึ้นไม่ต่ำกว่า 5 เมตร โดยจำเลยออกค่าใช้จ่ายเองนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 86)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ โดยมิได้นำเงินมาชำระตามคำพิพากษาหรือหาประกันให้ไว้ต่อศาล แต่ได้ยื่นคำร้องขอทุเลาการบังคับและขอนำหลักทรัพย์ที่ได้วางประกันในชั้นอุทธรณ์มาวางประกันต่อศาล (อันดับ 87,88)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว คดีนี้โจทก์ฟ้องขอให้ห้ามจำเลยประกอบกิจการทำลูกชิ้นไม่เกินเวลา 24 นาฬิกา ให้ใช้เครื่องกำจัดกลิ่นให้กลิ่นหมดสิ้น ให้เคลื่อนย้ายปล่องไฟคู่บนหลังคาโรงงานของจำเลยออกไปห่างชายคาบ้านโจทก์ไม่ต่ำกว่า 7.5 เมตร และ ต่อเติมยอดปล่องไฟสูงขึ้นอีกไม่ต่ำกว่า 5 เมตร โดยจำเลยออก ค่าใช้จ่ายเอง แม้โจทก์จะเรียกร้องให้จำเลยใช้ค่าสินไหมทดแทน เดือนละ 3,000 บาท แก่โจทก์นับแต่วันฟ้องจนกว่าจะยุติ การทำละเมิด ก็เป็นคดีฟ้องขอให้ปลดเปลื้องทุกข์อันไม่อาจคำนวณ เป็นราคาเงินได้ ไม่ต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริง จึงให้รับฎีกา จำเลย ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
