แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คพิพาทกับตัวอย่างลายมือชื่อของโจทก์มีลักษณะและลวดลายการเขียนผิดกันชัดเจนหลายจุด ซึ่งหากใช้ความระมัดระวังในการตรวจก็จะเห็นได้ว่าเป็นลายมือชื่อของบุคคลคนละคนกัน การที่พนักงานของจำเลยที่ 1 ไม่ตรวจลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คพิพาทให้ถูกต้อง จึงเป็นการประมาทเลินเล่อในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 ต้องรับผิดชดใช้เงินซึ่งได้จ่ายแก่ผู้นำเช็คพิพาทมาเบิกคืนให้โจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 2 และที่ 3 เป็นลูกจ้างของจำเลยที่ 1โดยจำเลยที่ 2 เป็นผู้จัดการ จำเลยที่ 3 เป็นสมุห์บัญชีธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด สาขาประตูช้างเผือก จังหวัดเชียงใหม่ของจำเลยที่ 1 โจทก์เป็นลูกค้าของจำเลยที่ 1 โดยมีเงินฝากอยู่ในธนาคารพาณิชย์ จำกัด สาขาประตูช้างเผือก ในบัญชีเงินฝากกระแสรายวันหรือบัญชีเดินสะพัด เลขบัญชีที่ 349 เมื่อวันที่ 12 พฤษภาคม 2526 มีผู้นำเช็คในบัญชีของโจทก์ดังกล่าวเลขที่ 054376 ที่ถูกลักไปเขียนรายการและปลอมลายมือชื่อของโจทก์ไปเบิกเงินจำนวน 50,000 บาท จำเลยที่ 3 ด้วยการอนุมัติของจำเลยที่ 2 จ่ายเงินจำนวน 50,000 บาท ตามเช็คนั้นโดยไม่ตรวจสอบเปรียบเทียบลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คกับตัวอย่างลายมือชื่อของโจทก์ที่ให้ไว้ หากได้ตรวจสอบโดยละเอียดแล้วจะพบว่าลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คฉบับนั้นเป็นลายมือชื่อปลอมต่อมาเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม 2526 โจทก์ทราบเรื่องและบอกกล่าวให้จำเลยที่ 2 และที่ 3 ชดใช้เงินจำนวน 50,000 บาท แก่โจทก์แต่จำเลยที่ 2 และที่ 3 บ่ายเบี่ยง จำเลยที่ 2 และที่ 3กระทำดังกล่าวในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 1 ขอให้บังคับจำเลยทั้งสามร่วมกันชำระเงินพร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์
จำเลยทั้งสามให้การว่า ลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คพิพาทเป็นลายมือชื่อที่แท้จริงของโจทก์ จำเลยที่ 2 และที่ 3 มิได้ประมาทเลินเล่อ ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ภาค 2พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยที่ 1 ชำระเงิน พร้อมดอกเบี้ยแก่โจทก์ จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “คดีมีปัญหาตามฎีกาของจำเลยที่ 1 ว่าจำเลยที่ 1 ต้องรับผิดเพราะเหตุพนักงานของจำเลยที่ 1 ประมาทเลินเล่อในการจ่ายเงินตามเช็คพิพาทเอกสารหมาย จ.8 หรือไม่พิเคราะห์ลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คพิพาทเปรียบเทียบกับลายมือชื่อโจทก์ที่ปรากฏในกระดาษตัวอย่างลายมือชื่อของโจทก์ตามเอกสารหมาย จ.7 แล้ว เห็นว่า มีลักษณะและลวดลายการเขียนผิดกันชัดเจนหลายจุด เช่น สระอิ ไม้หันอากาศ และอักษรตัว ณ เป็นต้นซึ่งหากใช้ความระมัดระวังในการตรวจลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คพิพาทเปรียบเทียบกับที่ปรากฏในตัวอย่างลายมือชื่อของโจทก์ตามเอกสารหมาย จ.7 อีกเพียงเล็กน้อยก็จะเห็นได้ว่าเป็นลายมือชื่อของบุคคลคนละคนกัน นางเรณู หล่อเลิศสุนทร พยานจำเลยที่ 1ซึ่งเป็นผู้ช่วยสมุห์บัญชีจำเลยที่ 1 ผู้ตรวจเช็คพิพาทเบิกความว่าลายมือชื่อในเช็คพิพาทไม่เหมือนตัวอย่างลายมือชื่อในบัตรตัวอย่างเสียทีเดียว และจำเลยที่ 3 ซึ่งเป็นสมุห์บัญชี จำเลยที่ 1ขณะเกิดกรณีพิพาทก็เบิกความรับว่า ลายมือชื่อของโจทก์ในเช็คพิพาทกับตัวอย่างลายมือชื่อมีข้อแตกต่างกัน เมื่อคำนึงถึงจำนวนเงินที่สั่งจ่ายในเช็คจำนวน 50,000 บาทแล้ว เห็นว่า เป็นเงินจำนวนค่อนข้างสูง การที่พนักงานของจำเลยที่ 1 ไม่ตรวจลายมือชื่อผู้สั่งจ่ายในเช็คพิพาทให้ถูกต้องจึงเป็นการประมาทเลินเล่อในทางการที่จ้างของจำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1 ต้องรับผิดชดใช้เงินจำนวนดังกล่าวซึ่งได้จ่ายแก่ผู้นำเช็คพิพาทมาเบิกคืนให้โจทก์”
พิพากษายืน
