แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เครื่องหมายการค้าพิพาทคำว่า LINZ มาจากชื่อบริษัทโจทก์และโจทก์เป็นผู้คิดประดิษฐ์เครื่องหมายการค้าพิพาท โจทก์ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า LINZELECTRICกับสินค้าเครื่องสูบน้ำและสินค้าอื่น ๆ ของโจทก์มาตั้งแต่ก่อนที่จำเลยจะขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า LINZ เพื่อใช้กับสินค้าจำพวกที่ 6 เครื่องจักรทุกชนิดประมาณ 6 ปี นอกจากนั้นโจทก์ได้ทำการโฆษณาสินค้าของโจทก์ในรูปแบบต่าง ๆ หลายแบบ สินค้าเครื่องสูบน้ำของโจทก์ภายใต้เครื่องหมายการค้าคำว่าLINZELECTRIC มีจำหน่ายในประเทศไทยตั้งแต่ก่อนที่จำเลยจะขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าพิพาทในประเทศไทย ดังนี้เมื่อฟังได้ว่าโจทก์ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “LINZELECTRIC” กับสินค้าเครื่องสูบน้ำของโจทก์มาก่อนจำเลย โจทก์จึงมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าคำว่า LINZ ดีกว่าจำเลยแม้จำเลยจะได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวในประเทศไทยไว้ก่อนโจทก์จะยื่นขอจดทะเบียนก็ตาม เมื่อโจทก์เป็นผู้มีส่วนได้เสียซึ่งมีสิทธิที่จะร้องขอต่อศาลให้สั่งเพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลยได้ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าพ.ศ. 2474 มาตรา 41(1) ซึ่งเป็นบทกฎหมาย ที่ใช้บังคับอยู่ในขณะโจทก์ถูกโต้แย้งสิทธิ และโจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนคำว่า LINZ ดีกว่าจำเลยเช่นนี้ ก็ชอบที่ศาลจะเพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวของจำเลยได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลตามกฎหมายของประเทศสาธารณรัฐอิตาลี โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า LINZ ELECTRIC อ่านว่าลินซ์ อิเล็กทริก และใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้าของโจทก์ประเภทเครื่องสูบน้ำและเครื่องกำเนิดไฟฟ้ามาเป็นเวลานาน จนสินค้าภายใต้เครื่องหมายการค้าของโจทก์มีชื่อเสียงเป็นที่นิยมรู้จักอย่างแพร่หลายทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ จำเลยได้กระทำละเมิดสิทธิในเครื่องหมายการค้าของโจทก์ โดยจำเลยได้ฉกฉวยโอกาสนำเครื่องหมายการค้าของโจทก์ไปจดทะเบียนโดยไม่ได้รับความยินยอมจากโจทก์ขอให้พิพากษาว่าโจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าคำว่าLINZ ดีกว่าเครื่องหมายการค้าตามคำขอเลขที่ 194993ทะเบียนเลขที่ 137846 ของจำเลย ห้ามจำเลยใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้าของจำเลยให้จำเลยเพิกถอนเครื่องหมายการค้าคำขอเลขที่ 194993ทะเบียนเลขที่ 137846 นอกจากกองเครื่องหมายการค้ากรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ หากไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลยให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายเป็นรายเดือน เดือนละ 50,000 บาทนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะเลิกใช้เครื่องหมายการค้าตามคำขอเลขที่ 194993 ทะเบียนเลขที่ 137846
จำเลยให้การว่า โจทก์ไม่ได้เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า LINZ ELECTRIC และไม่ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวในประเทศใด ๆ มาก่อน จำเลยจดทะเบียนก่อตั้งเป็นบริษัทเมื่อวันที่ 28 สิงหาคม 2530 ดำเนินธุรกิจในการผลิตและจำหน่ายเครื่องสูบน้ำหลายชนิดหลายยี่ห้อ ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าไว้หลายชื่อรวมทั้งคำว่า LINZ ด้วยหากโจทก์นำสินค้าจำพวกเครื่องสูบน้ำเข้ามาจำหน่ายในประเทศไทยจริง ก็เป็นเวลาภายหลังจากที่จำเลยจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า LINZ ไว้แล้วโดยสุจริตเพื่อใช้ในธุรกิจอุตสาหกรรมของจำเลยในอนาคต จำเลยจึงมีสิทธิใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวดีกว่าโจทก์ แต่จำเลยยังมิได้ผลิตสินค้าจำพวกเครื่องสูบน้ำหรือสินค้าใด ๆ ภายใต้เครื่องหมายการค้าคำว่า LINZ โจทก์จึงไม่เสียหาย ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้เพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า LINZ ตามคำขอจดทะเบียน เลขที่ 194993 ทะเบียนเลขที่ 137846 ของจำเลยออกจากกองเครื่องหมายการค้ากรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ หากจำเลยไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอาคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาแทน คำขออื่นนอกจากนี้ให้ยก
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเบื้องต้นฟังได้ว่า จำเลยได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าอักษรโรมันคำว่า LINZ อ่านว่าลินซ์ ซึ่งไม่มีคำแปลที่พิพาทไว้เมื่อวันที่ 17 ตุลาคม 2532สำหรับสินค้าจำพวกที่ 6 รายการสินค้าเครื่องจักรทุกชนิดและส่วนของเครื่องจักร เว้นแต่เครื่องจักรที่ใช้ในการทำไร่นาเรือกสวน และส่วนของเครื่องจักรนั้น ๆ ซึ่งเข้าในจำพวกที่ 7ต่อมาเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2536 โจทก์ได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายพิพาทต่อนายทะเบียน แต่นายทะเบียนไม่ยอมรับจดทะเบียนให้อ้างว่าเป็นเครื่องหมายการค้าที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของจำเลยซึ่งได้จดทะเบียนไว้ก่อนแล้ว
ปัญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยมีว่าโจทก์กับจำเลยฝ่ายใดมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าคำว่าLINZ ที่พิพาทดีกว่ากัน เห็นว่า โจทก์มีหนังสือมอบอำนาจและคำรับรองของโนตารีพับลิก เอกสารหมาย จ.1 และ จ.2เป็นหลักฐานว่า โจทก์มีชื่อว่าบริษัทลินซ อีเลคตริค เอส.อาร์.แอลจำกัด (LINZ ELECTRIC S.R.L. Limited Company)ซึ่งจะเห็นได้อย่างชัดเจนว่าเครื่องหมายการค้าพิพาทคำว่า LINZ มาจากชื่อบริษัทโจทก์จริง และน่าเชื่อว่าโจทก์เป็นผู้คิดประดิษฐ์เครื่องหมายการค้าพิพาท โจทก์ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า LINZ ELECTRIC กับสินค้าเครื่องสูบน้ำและสินค้าอื่น ๆ ของโจทก์มาตั้งแต่ปี 2526ก่อนที่จำเลยจะขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า LINZเพื่อใช้กับสินค้าจำพวกที่ 6 เครื่องจักรทุกชนิดในปี 2532ถึงประมาณ 6 ปี นอกจากนั้นแล้วโจทก์ก็ยังมีซองจดหมายกระดาษเขียนจดหมาย กระดาษส่งโทรสาร ใบกำกับสินค้าแผ่นปลิว โฆษณา สติกเกอร์ และแคตตาล็อกมาเป็นหลักฐานว่าโจทก์ได้ทำการโฆษณาสินค้าของโจทก์ในรูปแบบต่าง ๆ หลายแบบสินค้าเครื่องสูบน้ำของโจทก์ภายใต้เครื่องหมายการค้าคำว่า LINZ ELECTRIC มีจำหน่ายในประเทศไทยตั้งแต่ปี 2529ก่อนที่จำเลยจะขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าพิพาทในประเทศไทยเมื่อปี 2532 จำเลยไม่มีพยานหลักฐานอื่นใดมานำสืบพิสูจน์ให้เห็นได้ว่าจำเลยมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าคำว่า LINZ ก่อนที่โจทก์จะส่งสินค้าเข้ามาจำหน่ายในประเทศไทยดังกล่าว พยานหลักฐานของโจทก์มีน้ำหนักมากกว่าพยานหลักฐานของจำเลย ฟังได้ว่าโจทก์ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “LINZ ELECTRIC” กับสินค้าเครื่องสูบน้ำของโจทก์มาก่อนจำเลย โจทก์จึงมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าคำว่าLINZ ดีกว่าจำเลย ดังนั้น แม้ข้อเท็จจริงจะฟังได้ว่าจำเลยได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวในประเทศไทยไว้ก่อนโจทก์จะยื่นขอจดทะเบียนก็ตามแต่โจทก์ก็เป็นผู้มีส่วนได้เสียซึ่งมีสิทธิที่จะร้องขอต่อศาลให้สั่งเพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลยได้ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2474 มาตรา 41(1) ซึ่งเป็นกฎหมายที่ใช้บังคับอยู่ในขณะโจทก์ถูกโต้แย้งสิทธิเมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่าโจทก์มีสิทธิในเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนคำว่า LINZ ดีกว่าจำเลยเช่นนี้ ก็ชอบที่จะขอให้เพิกถอนทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวของจำเลยได้
พิพากษายืน
