แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
การส่งสำเนาเอกสารให้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 90 ในกรณีที่มีการระบุพยานเพิ่มเติม หมายถึงให้ส่งสำเนา เอกสารนั้นให้คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งก่อนวันที่ทำการสืบพยานเอกสาร นั้นไม่น้อยกว่าสามวัน มิใช่ก่อนวันทำการสืบพยานครั้งแรก
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยทั้งสามร่วมกันใช้ค่าเสียหายจำนวน 105,000 บาท แก่โจทก์ พร้อมด้วยดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี นับตั้งแต่วันที่ 26 เมษายน 2531เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จจำเลยทั้งสามอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน จำเลยทั้งสามฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ปัญหาสุดท้ายที่จำเลยทั้งสามฎีกาว่าเอกสารหมาย จ.1 จ.6 และ จ.11 โจทก์ส่งสำเนาให้จำเลยทั้งสามหลังจากที่จำเลยทั้งสามซึ่งมีหน้าที่นำสืบก่อนได้สืบพยานเสร็จแล้วจึงไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 90 นั้นปรากฏว่าเอกสารดังกล่าวเป็นพยานที่โจทก์ระบุเพิ่มเติมภายหลังและทนายจำเลยทั้งสามได้แถลงไว้ในรายงานกระบวนพิจารณาของศาลชั้นต้นลงวันที่ 23 พฤศจิกายน 2531 ว่า โจทก์ส่งสำเนาเอกสารทั้งสามฉบับให้จำเลยทั้งสามเมื่อวันที่ 3 ตุลาคม 2531 และโจทก์นำสืบเอกสารทั้งสามฉบับนั้นเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน 2531 เห็นว่าการส่งสำเนาเอกสารให้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 90 ในกรณีที่มีการระบุพยานเพิ่มเติม หมายถึงให้ส่งสำเนาเอกสารนั้นให้คู่ความอีกฝ่ายหนึ่งก่อนวันที่ทำการสืบพยานเอกสารนั้นไม่น้อยกว่าสามวัน มิใช่ก่อนวันทำการสืบพยานครั้งแรก ดังนั้น แม้โจทก์จะส่งสำเนาเอกสารหมาย จ.1 จ.6 และจ.11 ให้แก่จำเลยทั้งสามหลังจากที่สืบพยานจำเลยทั้งสามเสร็จแล้ว แต่ก็ก่อนวันสืบพยานโจทก์ไม่น้อยกว่าสามวัน จึงมิต้องห้ามไม่ให้รับฟังเอกสารดังกล่าว ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษามาชอบแล้ว”
พิพากษายืน
