แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
คำว่า “ส่วนของการเพิ่มและส่วนของการลด” ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 54 นั้น มิได้หมายถึงจำนวนของโทษที่คิดคำนวณแล้ว แต่เป็นส่วนที่ยังไม่ได้คิดคำนวณกรณีส่วนของการเพิ่มโทษคือกึ่งหนึ่งและส่วนของการลดคือหนึ่งในสาม ดังนี้ส่วนของการเพิ่มจึงมากกว่าส่วนของการลดแต่ศาลเห็นสมควรไม่เพิ่มไม่ลดก็ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษพ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 8, 15, 66, 67, 97, 102 ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 83, 49 ริบของกลาง เพิ่มโทษจำเลยที่ 1 ตามกฎหมาย และสั่งห้ามจำเลยที่ 1 เสพยาเสพติดให้โทษเฮโรอีนภายในระยะเวลาไม่เกิน 2 ปีนับแต่วันพ้นโทษ
จำเลยที่ 1 ให้การรับว่ามียาเสพติดไว้ในครอบครองเพื่อเสพมิได้มีไว้เพื่อจำหน่าย และรับว่าเคยต้องโทษและพ้นโทษตามฟ้องจริงส่วนจำเลยที่ 2 ให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 66 วรรคแรก, 102 ลงโทษจำคุก5 ปี กรณีต้องเพิ่มโทษจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 1 รับสารภาพว่ามีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเป็นประโยชน์แก่การพิจารณามีเหตุบรรเทาโทษที่จะลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 จึงเห็นเป็นสมควรไม่เพิ่มและไม่ลดโทษแก่จำเลยที่ 1 ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 54จำเลยที่ 2 มีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522มาตรา 67 ลงโทษจำคุก 2 ปี ริบของกลาง คำขออื่นให้ยก
โจทก์และจำเลยที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า เพิ่มโทษจำเลยที่ 1 กึ่งหนึ่งตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 97 จำเลยที่ 1ให้การรับสารภาพชั้นจับกุมเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา มีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้จำเลยที่ 1 หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 ส่วนของการเพิ่มเท่ากับส่วนของการลด เห็นควรไม่เพิ่มไม่ลดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 54 ให้ยกฟ้องจำเลยที่ 2 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “…คดีฟังได้ว่า จำเลยที่ 2 ร่วมกับจำเลยที่ 1 มีเฮโรอีนไฮโดรคลอไรด์ไว้ในครอบครองโดยมิชอบ ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้องคดีสำหรับจำเลยที่ 2 ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วย ฎีกาของโจทก์ฟังขึ้น และที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาเพิ่มโทษจำเลยที่ 1กึ่งหนึ่ง จำเลยที่ 1 ให้การรับสารภาพชั้นจับกุมเป็นประโยชน์แก่การพิจารณามีเหตุบรรเทาโทษลดให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 ส่วนของการเพิ่มเท่ากับส่วนของการลด จึงเห็นควรไม่เพิ่มไม่ลดตาม มาตรา 54 นั้น เห็นว่า ส่วนของการเพิ่มและส่วนของการลดมิได้หมายถึงจำนวนของโจทก์ที่คิดคำนวณแล้ว แต่เป็นส่วนที่ยังไม่ได้คิดคำนวณในกรณีนี้ส่วนของการเพิ่มคือกึ่งหนึ่ง ส่วนของการลดคือหนึ่งในสาม ดังนั้นส่วนของการเพิ่มจึงมากกว่าส่วนของการลดและศาลเห็นสมควรไม่เพิ่มไม่ลดก็ได้ศาลฎีกาจึงเห็นสมควรแก้เสียให้ถูกต้อง
พิพากษาแก้เป็นว่า คดีสำหรับจำเลยที่ 1 ส่วนของการเพิ่มมากกว่าส่วนของการลด ศาลเห็นสมควรไม่เพิ่มไม่ลดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 54 คดีสำหรับจำเลยที่ 2 ให้บังคับตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
