แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
คืนเกิดเหตุเวลาประมาณ 2 นาฬิกา สุนัขในบ้านจำเลยเห่าจำเลยรู้สึกตัวลุกออกจากบ้านเห็นโจทก์ร่วม สำคัญผิดว่าเป็นคนร้าย ซึ่งเป็นภยันตรายที่เกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมายและเป็นภยันตรายใกล้จะถึง จำเลยจึงมีสิทธิที่จะป้องกันได้แต่การที่จำเลยคว้ามีดพร้าสำหรับดายหญ้ายาว110ซม. ฟันโจทก์ร่วมถูกที่ศีรษะ 2 แผล กระโหลกศีรษะแตกและถูกข้อศอกข้างละ 1 แผลโดยไม่ปรากฏแน่ชัดว่าโจทก์ร่วมมีอาวุธอะไร และจะได้กระทำการประทุษร้ายจำเลยอย่างไร การกระทำของจำเลยเป็นความผิดฐานพยายามฆ่าโดยป้องกันเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกัน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288,80, 33 ริบของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ระหว่างพิจารณา นายบุญเชิด ท้วมเสน ผู้เสียหายยื่นคำร้องขอเข้าร่วมเป็นโจทก์ ศาลชั้นต้นอนุญาต
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ว พิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80 ลงโทษจำคุก 12 ปี ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “พิเคราะห์แล้ว ข้อเท็จจริงฟังได้ในเบื้องต้นว่า ตามวันเวลาเกิดเหตุ จำเลยได้ใช้มีดพร้าของกลางทั้งตัวมีดและด้ามยาว 110 เซนติเมตร ฟันทำร้ายโจทก์ร่วมถูกที่ศีรษะและข้อศอกทั้งสองข้าง ปรากฏบาดแผลตามภาพถ่ายหมาย จ.4 ใบแสดงความคิดเห็นแพทย์และใบความเห็นแพทย์ตามเอกสารหมาย จ.5 และ จ.6ปัญหาวินิจฉัยตามฎีกาของจำเลยมีว่าจำเลยได้กระทำผิดตามฟ้องหรือไม่จึงเป็นที่แน่ชัดว่า เหตุเกิดในบริเวณใกล้บ้านจำเลยพฤติการณ์แห่งคดีจึงมีเหตุผลให้เชื่อได้ว่า คืนเกิดเหตุเวลาประมาณ 2 นาฬิกาโจทก์ร่วมออกจากบ้านของตนไปทางบ้านจำเลยซึ่งห่างกันประมาณ40 เมตร และได้เข้าไปในบริเวณบ้านของจำเลย สุนัขในบ้านของจำเลยเห่า จำเลยรู้สึกตัวลุกออกจากบ้านเห็นโจทก์ร่วมสำคัญผิดว่าโจทก์ร่วมเป็นคนร้าย ซึ่งเป็นภยันตรายที่เกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมายและเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึงจำเลยจึงเกิดสิทธิที่จะป้องกันได้ แต่การที่จำเลยคว้ามีดพร้าสำหรับดายหญ้ายาว110 เซนติเมตร ตรงไปหาโจทก์ร่วมและฟันโจทก์ร่วมถูกที่ศีรษะ 2 แผลกะโหลกศีรษะแตกและถูกข้อศอกข้างละ 1 แผล โดยไม่ปรากฏแน่ชัดว่าโจทก์ร่วมมีอาวุธอะไรและจะได้กระทำการประทุษร้ายจำเลยอย่างไรจำเลยจึงมีความผิดฐานพยายามฆ่าโดยป้องกันเกินกว่ากรณีแห่งการจำต้องกระทำเพื่อป้องกัน”
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 288 ประกอบด้วยมาตรา 80, 69, 62 วรรคหนึ่ง จำคุก 2 ปีโทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้มีกำหนด 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 56 นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์
