แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
พฤติการณ์การกระทำของจำเลยไม่ร้ายแรงนักประกอบกับจำเลยไม่เคยถูกลงโทษจำคุกมาก่อนเห็นสมควรให้โอกาสแก่จำเลยได้กลับตนเป็นพลเมืองดีจึงให้รอการลงโทษ
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า จำเลย ขับ รถยนต์บรรทุก ที่ มี 3 เพลา 6 ล้อชนิด เพลา ที่ 2 และ ที่ 3 เป็น เพลา คู่ ใช้ ยาง คู่ บรรทุก ดิน ลูกรังโดย มี น้ำหนัก ยานพาหนะ รวม น้ำหนัก บรรทุก 28,000 กิโลกรัม ซึ่ง เกินกว่าอัตรา ที่ กำหนด 7,000 กิโลกรัม ไป บน ทางหลวง แผ่นดิน สายเชียงใหม่ – แม่ริม ขอให้ ลงโทษ ตาม พระราชบัญญัติ ทางหลวง พ.ศ. 2535มาตรา 61, 73
จำเลย ให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตามพระราชบัญญัติ ทางหลวง พ.ศ. 2535 มาตรา 61, 73 ลงโทษ จำคุก 2 เดือนและ ปรับ 4,000 บาท คำให้การ รับสารภาพ ของ จำเลย เป็น ประโยชน์แก่ การ พิจารณา มีเหตุ บรรเทา โทษ ลดโทษ ให้ ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 กึ่งหนึ่ง คง จำคุก 1 เดือน และ ปรับ 2,000 บาท โทษ จำคุกให้ รอการลงโทษ ไว้ มี กำหนด 1 ปี ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56หาก ไม่ชำระ ค่าปรับ ให้ จัดการ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 29, 30
โจทก์ อุทธรณ์ ขอ ไม่ให้ รอการลงโทษ โดย อัยการ พิเศษ ประจำ เขต 5ซึ่ง ได้รับ มอบหมาย จาก อัยการ สูงสุด รับรอง ให้ อุทธรณ์ ใน ปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลอุทธรณ์ ภาค 2 พิพากษายืน
โจทก์ ฎีกา โดย อัยการ สูงสุด รับรอง ให้ ฎีกา ใน ปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “มี ปัญหา ที่ ต้อง วินิจฉัย ตาม ฎีกา โจทก์ ว่าการ ที่ ศาลอุทธรณ์ ภาค 2 ใช้ ดุลพินิจ รอการลงโทษ จำคุก ให้ แก่ จำเลยนั้น เหมาะสม แก่ รูปคดี แล้ว หรือไม่ เห็นว่า พฤติการณ์ การกระทำของ จำเลย ไม่ ร้ายแรง นัก ประกอบ กับ จำเลย ไม่เคย ถูก ลงโทษ จำคุกมา ก่อน เห็นควร ให้ โอกาส แก่ จำเลย ได้ กลับ ตน เป็น พลเมือง ดี ที่ศาลอุทธรณ์ ภาค 2 ใช้ ดุลพินิจ รอการลงโทษ จำคุก ให้ แก่ จำเลย นั้นศาลฎีกา เห็นพ้อง ด้วย ฎีกา โจทก์ ฟังไม่ขึ้น ”
พิพากษายืน
