แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าพ.ศ.2534มาตรา108และศาลอุทธรณ์ภาค3พิพากษายืนแต่ปรากฎตามคำฟ้องว่าโจทก์มิได้บรรยายฟ้องว่าจำเลยได้กระทำการปลอมเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหายที่ได้จดทะเบียนแล้วในราชอาณาจักรตามมาตรา108ดังกล่าวคงบรรยายฟ้องว่าจำเลยมีน้ำมันหล่อลื่นที่มีเครื่องหมายการค้าปลอมตามมาตรา108ไว้เพื่อจำหน่ายและเสนอจำหน่ายอันเป็นความผิดตามมาตรา110ซึ่งมีระวางโทษดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา108เท่านั้นกรณีจึงไม่อาจพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา108แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าพ.ศ.2534ได้ศาลฎีกาชอบที่จะแก้ไขเสียให้ถูกต้องได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีน้ำมันหล่อลื่นที่ปิดแผ่นฟลอยที่มีเครื่องหมายการค้าปลอมเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหาย 3 รายรวมจำนวน 6,638.50 ลิตร ไว้ เพื่อจำหน่ายและเสนอจำหน่ายและจำเลยปลอมน้ำมันเชื้อเพลิงโดยปลอมปนน้ำมันหล่อลื่นให้มีคุณภาพต่ำกว่าคุณภาพของน้ำมันหล่อลื่นที่รัฐมนตรีกำหนดไว้ในประกาศกระทรวงเศรษฐการ (ฉบับที่ 5) เรื่อง กำหนดคุณภาพของน้ำมันหล่อลื่นเหลว ออกตามความในมาตรา 10 แห่งพระราชบัญญัติน้ำมันเชื้อเพลิงพ.ศ. 2509 ประกาศ ณ วันที่ 15 กันยายน 2514 จำนวน 295 ลิตรเพื่อจำหน่าย และจำเลยมีน้ำมันหล่อลื่นอันเป็น น้ำมันเชื้อเพลิงที่มีคุณภาพต่ำกว่าคุณภาพของน้ำมันหล่อลื่นที่รัฐมนตรีประกาศกำหนดจำนวน 295 ลิตร ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายให้แก่ประชาชนทั่วไป ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534มาตรา 4, 108, 110 พระราชบัญญัติน้ำมันหล่อลื่นเชื้อเพลิง พ.ศ. 2521มาตรา 4, 13, 25 ตรี, 29 พระราชบัญญัติน้ำมันเชื้อเพลิง (ฉบับที่ 2)พ.ศ. 2522 มาตรา 9 ประกาศกระทรวงเศรษฐการ (ฉบับที่ 5)เรื่อง กำหนดคุณภาพของน้ำมันหล่อลื่นเหลว ออกตามความในมาตรา 10แห่งพระราชบัญญัติน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ. 2509 ประกาศ ณ วันที่15 กันยายน 2514 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32, 33, 50, 91 ริบของกลางทั้งหมด และห้ามจำเลยประกอบอาชีพจำหน่ายน้ำมันหล่อลื่นและน้ำมันทุกชนิดมีกำหนดไม่เกินห้าปีนับแต่วันพ้นโทษ
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 4, 108, 110 พระราชบัญญัติน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ. 2521 มาตรา 4, 13, 25 ตรี, 29 เรียกกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานมีสินค้าที่มีเครื่องหมายการค้าปลอมไว้เพื่อจำหน่าย จำคุก 2 ปี ฐานปลอมปนน้ำมันเชื้อเพลิงเพื่อจำหน่ายจำคุก 1 ปี 6 เดือน รวมจำคุก 3 ปี 6 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78คงจำคุก 1 ปี 9 เดือน ริบของกลางคำขอของโจทก์นอกจากนี้ให้ยก
โจทก์และจำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษายืน
จำเลยฎีกา โดยผู้พิพากษาซึ่งลงชื่อในคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 3 อนุญาตให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลฎีกาตรวจสำนวนประชุมปรึกษาแล้ว ข้อเท็จจริงรับฟังได้เป็นยุติว่า จำเลยกระทำผิดตามฟ้องจริง คดีคงมีปัญหาตามฎีกาจำเลยในดุลพินิจว่าสมควรลดโทษหรือรอการลงโทษจำเลยหรือไม่โดยจำเลยฎีกาว่า จำเลยมีอาชีพเป็นหลักฐาน เป็นผู้บริหารโรงงานด้วยตนเอง จำเลยมีภาระต้องอุปการะภริยาและบุตรผู้เยาว์ 3 คนและกำลังศึกษาอยู่ 2 คน และบิดามารดาซึ่งอายุ 82 ปี กับ 75 ปีตามลำดับ บิดากำลังป่วยเป็นโรคมะเร็ง ต่อมน้ำเหลืองที่ขาหนีบทั้งสองข้าง จำเลยเคยช่วยบริจาคการกุศลมาหลายแห่ง จำเลยไม่เคยกระทำผิดมาก่อน จำเลยมีความทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสและสำนึกในความผิด เห็นว่า แม้ตามลักษณะของความผิดจำเลยไม่เจตนาที่จะทำความทุกข์ ความเดือดร้อนต่อชีวิต ร่างกาย เสรีภาพหรือทรัพย์สินของบุคคลอื่นโดยตรงเช่นความผิดอาญาที่มีลักษณะเป็นความผิดในตัวเองคงมีแต่มุ่งกำไรจากการลงทุนโดยตั้งราคาจำหน่ายน้ำมันหล่อลื่นที่จำเลยปลอมปนในราคาสูงก็จริง แต่ปรากฎตามข้อเท็จจริงในคำฟ้องว่านอกจากจำเลยจะมีน้ำมันหล่อลื่นที่มีเครื่องหมายการค้าปลอมแล้วน้ำมันหล่อลื่นที่จำเลยปลอมปนจำหน่ายก็มีคุณภาพต่ำกว่าคุณภาพของน้ำมันหล่อลื่นที่รัฐมนตรีกำหนดไว้ในประกาศกระทรวงเศรษฐการ(ฉบับที่ 5) เรื่อง กำหนดคุณภาพของน้ำมันหล่อลื่นเหลว ออกตามความในมาตรา 10 แห่งพระราชบัญญัติน้ำมันเชื้อเพลิง พ.ศ. 2509ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายแก่เศรษฐกิจของประเทศชาติและความเสียหายต่อเครื่องยนต์ที่ใช้น้ำมันหล่อลื่นซึ่งเป็นทรัพย์สินของประชาชนดังกล่าว เมื่อปริมาณน้ำมันหล่อลื่นดังกล่าวมีจำนวนมาก ที่ศาลอุทธรณ์ภาค 3 พิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยโดยไม่ลดโทษให้เบาลงอีกและไม่รอการลงโทษนั้น เหมาะสมแก่ความผิดแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย
อนึ่ง ที่ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 108 และศาลอุทธรณ์ภาค 3พิพากษายืน นั้น ปรากฎตามคำฟ้องว่า โจทก์มิได้บรรยายฟ้องว่าจำเลยได้กระทำการปลอมเครื่อหมายการค้าของผู้เสียหายทั้งสามที่ได้จดทะเบียนแล้วในราชอาณาจักรตามมาตรา 108 ดังกล่าวคงบรรยายฟ้องว่า จำเลยมีน้ำมันหล่อลื่นที่มีเครื่องหมายการค้าปลอมตามมาตรา 108 ไว้เพื่อจำหน่ายและเสนอจำหน่ายอันเป็นความผิดตามมาตรา 110 ซึ่งมีระวางโทษดังที่บัญญัติไว้ในมาตรา 108 เท่านั้นจึงไม่อาจพิพากษาลงโทษจำเลยตามมาตรา 108 แห่งพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 ได้ศาลฎีกาเห็นสมควรแก้ไขเสียให้ถูกต้อง
พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องสำหรับข้อหาความผิดตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มาตรา 108 นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ภาค 3
