แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
จำเลยที่1จดทะเบียนรับซื้อที่ดินจากผู้ที่ปลอมชื่อเป็นเจ้าของที่ดินซึ่งลักโฉนดที่ดินมาจากโจทก์ผู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงแล้วจดทะเบียนจำนองที่ดินดังกล่าวกับจำเลยที่2ดังนี้จำเลยที่1ไม่ได้ซื้อที่ดินพิพาทจากโจทก์หรือผู้มีอำนาจกระทำการแทนโจทก์นิติกรรมซื้อขายเกิดจากการทุจริตโดยโจทก์ไม่ได้รู้เห็นยินยอมด้วยเป็นการสำคัญผิดในตัวบุคคลอันเป็นสาระสำคัญแห่งนิติกรรมจึงเป็นโมฆะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา119ถือเสมือนว่าไม่มีนิติกรรมการโอนเกิดขึ้นแม้การซื้อขายจะทำต่อพนักงานเจ้าหน้าที่และจำเลยที่1ได้เสียค่าตอบแทนโดยสุจริตจำเลยที่1ก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์โจทก์มีสิทธิขอให้เพิกถอนการโอนขายที่ดินดังกล่าวได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของที่ดินรวม 8 โฉนด ต่อมาโจทก์ยื่นคำร้องขอรังวัดรวมโฉนดทั้ง 8 โฉนดเป็นโฉนดเดียว เจ้าพนักงานจึงออกโฉนดให้แก่โจทก์และโจทก์แจ้งให้เจ้าพนักงานทราบว่าจะกระทำนิติกรรมเกี่ยวกับที่ดินดังกล่าวด้วยตนเอง ภายหลังได้มีชาย 2 คนมาขอซื้อที่ดินดังกล่าว และระหว่างที่มีการขอดูโฉนดที่ดินนั้นได้มีการสับเปลี่ยนโฉนดที่แท้จริงไป และคืนฉบับปลอมให้แก่โจทก์ โดยที่โจทก์ไม่ทราบ ต่อมามีผู้หวังดีโทรศัพท์มาบอกโจทก์จึงได้ไปตรวจสอบที่สำนักงานที่ดิน พบว่าเป็นโฉนดปลอม และมีผู้แอบอ้างเป็นโจทก์โอนขายที่ดินดังกล่าวให้แก่จำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 1 ได้จำนองไว้เป็นประกันเงินกู้แก่จำเลยที่ 2โจทก์จึงไปแจ้งความร้องทุกข์ต่อพนักงานสอบสวน และแจ้งด้วยว่าได้มีคนร้ายลักโฉนดของโจทก์ไป โจทก์ถือว่าที่ดินดังกล่าวยังเป็นของโจทก์ มีพฤติการณ์ว่าจำเลยที่ 1 มีส่วนรู้เห็นเป็นใจในการทุจริต จำเลยที่ 2 ไม่มีสิทธิตามสัญญาจำนองเป็นประกัน ส่วนจำเลยที่ 3-6 ซึ่งเป็นเจ้าพนักงานที่ดิน ก็มีส่วนรู้เห็นเป็นใจหรือกระทำโดยจงใจ หรือประมาทเลินเล่อต่อหน้าที่ เป็นการกระทำของตัวแทนภายในขอบเขตแห่งวัตถุประสงค์ของจำเลยที่ 7 กรมที่ดิน จึงต้องร่วมกันรับผิดขอให้ศาลเพิกถอนนิติกรรมการขายและจำนอง หากเพิกถอนไม่ได้ ให้ชดใช้ค่าเสียหายทั้งสิ้น 16,896,000 บาท จำเลยที่ 1 ถึง 7 ให้การปฏิเสธว่าไม่ต้องรับผิดตามที่โจทก์ฟ้อง ศาลชั้นต้นพิพากษาให้เพิกถอนนิติกรรมซื้อขายที่ดินระหว่างผู้ที่อ้างว่าเป็นโจทก์กับจำเลยที่ 1 และนิติกรรมจำนองที่ดินระหว่างจำเลยที่ 1 และที่ 2ให้จำเลยที่ 7 แก้สารบัญโฉนดที่ดินทั้งฉบับของโจทก์และของสำนักงานที่ดินให้คืนสภาพเดิม จำเลยที่ 1, 3, 6 อุทธรณ์ แต่จำเลยที่ 3, 6 ทิ้งอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์จำหน่ายคดีสำหรับจำเลยที่ 3, 6 และพิจารณาคดีระหว่างโจทก์กับจำเลยที่ 1 ต่อไป ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ก่อนที่จะมีการจดทะเบียนขายที่ดินพิพาทให้แก่จำเลยที่ 1 ได้มีชาวอินเดียทำทีมาติดต่อขอดูโฉนดแล้วฉวยโอกาสลักโฉนดที่ดินพิพาท และมอบโฉนดปลอมให้โจทก์ หลังจากนั้นได้มอบให้ผู้หญิงคนหนึ่งอ้างตัวว่าเป็นโจทก์จดทะเบียนโอนขายที่ดินพิพาทให้แก่จำเลยที่ 1 จำเลยที่ 1ไม่ได้ซื้อที่ดินพิพาทจากโจทก์หรือผู้มีอำนาจกระทำแทนโจทก์ นิติกรรมซื้อขายเกิดจากการทุจริต โดยโจทก์ไม่ได้รู้เห็นยินยอมด้วย เป็นการสำคัญผิดในตัวบุคคลอันเป็นสาระสำคัญแห่งนิติกรรม การโอนขายที่ดินจึงเป็นโมฆะ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 119 ถือเสมือนว่าไม่มีนิติกรรมการโอนเกิดขึ้น ดังนั้นแม้การซื้อขายจะทำต่อพนักงานเจ้าหน้าที่ และจำเลยที่ 1ได้เสียค่าตอบแทนโดยสุจริต จำเลยที่ 1 ก็ไม่ได้กรรมสิทธิ์ กรรมสิทธิ์ในที่ดินพิพาทยังเป็นของโจทก์อยู่โจทก์จึงมีสิทธิขอให้เพิกถอนการโอนขายที่ดินพิพาทระหว่างผู้ที่อ้างว่าเป็นตัวโจทก์กับจำเลยที่ 1 ได้ พิพากษายืน
