แหล่งที่มา : สำนักงาน ส่งเสริมงานตุลาการ
ย่อสั้น
ฎีกาขอให้ศาลลดโทษเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้เพื่อจำหน่ายศาลล่างลงโทษจำคุก13ปี4เดือนจำเลยฎีกาขอให้ลดโทษลงอีกปรากฏว่าจำเลยเคยต้องโทษในความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองและมีวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตประสาทมาก่อนแม้จำเลยจะได้รับการล้างมลทินความผิดดังกล่าวตามพ.ร.บ.ล้างมลทินในโอกาสสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์200ปีพ.ศ.2526ก็ตามก็ไม่มีเหตุที่ศาลจะลดโทษลงอีกเพราะจำเลยมีความเกี่ยวข้องกับยาเสพติดให้โทษตลอดมาและเฮโรอีนเป็นยาเสพติดให้โทษที่มีความร้ายแรงเป็นภัยต่อประเทศชาติโดยส่วนรวม.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานมีเฮโรอีนไว้เพื่อจำหน่ายและจำหน่ายตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4,7, 15, 66, 67, 102 และ 103 ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ริบเฮโรอีนของกลางและคืนธนบัตรของกลางที่ใช้ล่อซื้อแก่เจ้าของ
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 4, 7, 15, 66, 67, 102, และ 103เรียงกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91 ฐานจำหน่ายเฮโรอีนจำคุก 5 ปี ฐานมีเฮโรอีนไว้ในความครอบครองเพื่อจำหน่ายจำคุก20 ปี คำรับสารภาพชั้นจับกุมและชั้นสอบสวนของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาอยู่บ้าง มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสามตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก 16 ปี 8 เดือน ริบเฮโรอีนของกลาง คืนธนบัตรที่ใช้ล่อซื้อแก่เจ้าของ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเล
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า “ที่จำเลยขอลดโทษลงอีกโดยอ้างว่าไม่มีใครเลี้ยงดูบุตร 4 คนซึ่งยังเล็ก และมารดาซึ่งชรามากของจำเลยสามีของจำเลยก็ถูกคุมขังในข้อหาฆ่าผู้อื่นถึงแก่ความตายอยู่ที่เรือนจำกลางสมุทรปราการนั้น ศาลฎีกาได้พิเคราะห์แล้วเห็นว่าข้อหาความผิดฐานจำหน่ายเฮโรอีนของกลาง คดีของจำเลยถึงที่สุดแล้วเพราะต้องห้ามมิให้จำเลยฎีกาขอลดโทษอันเป็นปัญหาข้อเท็จจริงจึงไม่อาจลดโทษให้จำเลยได้อีก ส่วนข้อหาความผิดฐานมีเฮโรอีนของกลางไว้เพื่อจำหน่ายนั้น ได้ความว่าเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคม 2521จำเลยถูกเจ้าพนักงานตำรวจนครบาลบางนาจับในข้อหามีเอโรอีนไว้ในความครอบครองและถูกศาลอาญาพิพากษาจำคุก 6 เดือน และเมื่อวันที5 มีนาคม 2523 จำเลยถูกศาลอาญาลงโทษปรับ 1,000 บาท ในข้อหามีวัตถุออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท แม้จะปรากฎว่าจำเลยได้รับการล้างมลทินความผิดดังกล่าว ตามพระราชบัญญัติล้างมลทินในโอกาสสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์ 200 ปี พ.ศ. 2526 ก็ตาม แต่ได้แสดงให้เห็นว่าจำเลยมีความเกี่ยวข้องกับยาเสพติดให้โทษตลอดมาสำหรับความผิดนี้ศาลล่างได้พิพากษาลงโทษจำเลยต้องกันว่า จำเลยได้จำหน่ายเฮโรอีนของกลาง และมีเฮโรอีนของกลางไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายการกระทำของจำเลยเป็นการขยายวงแห่งความแพร่หลายของเฮโรอีนในหมู่ชนมากขึ้นเฮโรอีนเป็นยาเสพติดให้โทษที่มีความร้ายแรง มิใช่แต่จะทำลายสุขภาพเฉาะผู้เสพเท่านั้น ยังเป็นการทำลายสังคมให้เสียหายมากเป็นส่วนรวมด้วย และเป็นภัยต่อประเทศชาติอย่างร้ายแรงที่สุด ทั้งศาลล่างได้กำหนดลงโทษแก่จำเลยมานั้นก็เหมาะสมแก่การกระทำความผิดของจำเลยอันเป็นผลดีแก่จำเลยมากแล้ว จึงไม่มีเหตุที่ศาลฎีกาจะลดโทษให้จำเลยน้อยลงอีก ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน”.