แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฆ่าคนตายเหตุปราณีย์ดุลพินิจในการลดโทษ
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงปรากฏว่า ต. จำเลยกับ ข. ผู้ตายเสพสุราด้วยกันแล้วเกิดทุ่มเถียงกัน แต่เพราะเหตุไรไม่ปรากฏ ข. ผู้ตายด่า ต. จำเลย ๆ ใช้มีดที่ถือฟัน ข. หลายที ข.ตายเพราะบาดแผลที่ถูกฟัน
ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ พิพากษาต้องกันว่า จำเลยมีผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตาม ม. ๒๔๕ แต่ จำเลยพึ่งกระทำผิดเปนครั้งแรกและมีอายุเพียง ๑๗ ปีเศษเท่านั้น และผู้ตายด่า จำเลยทำให้ จำเลยเกิดโทษะขึ้น จึงให้ ลดโทษฐานปราณีย์ ตามมาตรา ๕๙ เสียกิ่งหนึ่ง
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลล่าง แต่แก้ว่าไม่ควรลดโทษตาม ม. ๕๙ เพราะเมื่อระลึกถึงพฤติการณ์ที่ จำเลยได้ฟันผู้ตายมีบาดแผลสาหัสถึง ๓ แห่งและถึงตายอีก ๓ แห่งและไม่สาหัสอีก ๒ แห่งแล้ว ถึงแม้จำเลยจะกระทำผิดเปนครั้งแรกหรือกระทำผิดในขณะที่อ่อนอายุก็ไม่ควรลดโทษให้ และที่ ศาลล่างว่าผู้ตายด่าว่ายั่วโทษะ จำเลยนั้น ทางพิจารณาไม่ด้ความว่าผู้ตายได้ข่มเหง จำเลยด้วยเหตุไม่เปนธรรมเปนแต่ด่าว่ากันตามธรรมดาแล้วโกรธขึ้นมาก็ทำร้ายกันเท่านั้รไม่เปนเหตุพอที่จะลดโทษได้
