แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 ที่ 5 ที่ 6 ที่ 7 และที่ 9ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่าจำเลยยื่นฎีกาล่วงเลยกำหนดเวลาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 ประกอบด้วยประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 159 วรรคสอง จึงไม่รับจำเลยทั้งเจ็ดเห็นว่า คดีนี้ศาลชั้นต้นได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้คู่ความฟังเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม 2531 ซึ่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 247 กำหนดให้ยื่นฎีกาภายใน 1 เดือน นับแต่วันที่ได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ดังนั้นจึงเริ่มนับอายุฎีกาวันแรกในวันที่ 5 พฤษภาคม 2531 ครบกำหนด1 เดือน ในวันที่ 4 มิถุนายน 2531 แต่เนื่องจากวันที่ 4 และวันที่ 5 มิถุนายน 2531 ตรงกับวันหยุดราชการซึ่งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 161 ให้ขยายระยะเวลาออกไปถึงวันเปิดทำการถัดไปวันแรก ดังนั้นจำเลยทั้งเจ็ดคนจึงชอบที่จะยื่นฎีกาได้ในวันที่ 6 มิถุนายน 2531 โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งเจ็ดไว้พิจารณาพิพากษาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 141 แผ่นที่ 2)
คดีทั้งหกสำนวนนี้ศาลชั้นต้นพิจารณารวมกับคดีอื่นอีกสามสำนวนระหว่างพิจารณาโจทก์ขอถอนฟ้อง นายคำนวณ จีนสอนมนต์ จำเลยในสำนวนที่สองศาลชั้นต้นอนุญาต ให้จำหน่ายคดีเฉพาะรายนายคำนวณ จีนสอนมนต์ ส่วนอีกสองสำนวนคดีถึงที่สุดโดยคู่ความมิได้ฎีกา
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่นางสระ คันทะประดิษฐ์นายผ่องเอี่ยมจำรัสนางสำเริงบริสุทธิ์นายเป้า เชื้อประเสริฐนางสำอางค์สมิตมุกสิกนายนวนคันทะประดิษฐ์นายแจ๊ว คันทะประดิษฐ์นางสละเรืองเดชและนายสวอง นัยสำราญจำเลยและบริวารให้รื้อบ้านออกไปจากที่ดินโฉนดเลขที่ 8898 เลขที่8904 เลขที่ 8906 และเลขที่ 9390 ตำบลบ้านแป้งอำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคดีทั้ง 8 สำนวน ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษารวมกันแต่มิได้กำหนดเรียกคู่ความ เพื่อความสะดวกในการพิจารณาพิพากษาจึงให้เรียกโจทก์ทั้ง 8 สำนวนว่าโจทก์และเรียกจำเลยในสำนวนคดีหมายเลขแดงที่ 353/2531,354/2531,355/2531,356/2531 และ 357/2531 ว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 ที่ 4และที่ 5 ตามลำดับ เรียกจำเลยที่ 1 และที่ 2 ในสำนวนคดีหมายเลขแดงที่ 358/2531 ว่าจำเลยที่ 6 และที่ 7 ตามลำดับ กับเรียกจำเลยในสำนวนคดีหมายเลขแดงที่ 359/2531 และ 360/2531 ว่าจำเลยที่ 8และที่ 9 ตามลำดับ
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 ที่ 5 ที่ 6 ที่ 7 และที่ 9 ฎีกา
ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับดังกล่าว (อันดับ 143)
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ที่ 3 ที่ 5 ที่ 6 ที่ 7 และที่ 9 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 147)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้คู่ความฟังเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม 2531 จึงครบกำหนดยื่นฎีกาในวันที่ 4มิถุนายน 2531 แต่วันที่ 4 และวันที่ 5 มิถุนายน 2531 เป็นวันเสาร์วันอาทิตย์หยุดราชการ จำเลยทั้งเจ็ดจึงยื่นฎีกาในวันจันทร์ที่ 6มิถุนายน 2531 ซึ่งเป็นวันที่เริ่มทำงานใหม่ได้ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 161 อนึ่งในการยื่นฎีกานี้จำเลยทั้งเจ็ดได้ยื่นคำร้องขอฎีกาอย่างคนอนาถามาพร้อมฎีกาด้วยและจำเลยทั้งเจ็ดได้รับอนุญาตให้อุทธรณ์อย่างคนอนาถามาแล้วเมื่อไม่ปรากฏต่อศาลเป็นอย่างอื่น ถือได้ว่าจำเลยทั้งเจ็ดยังเป็นคนยากจนอยู่ทั้งคดีของจำเลยทั้งเจ็ดก็มีเหตุผลสมควรที่จะฎีกาได้ จึงอนุญาตให้จำเลยทั้งเจ็ดฎีกาอย่างคนอนาถาได้ และให้รับฎีกาของจำเลยทั้งเจ็ดสำเนาให้โจทก์ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการต่อไป
