แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
บุตรเขยจำเลยก่อเหตุวิวาททำร้ายบุตรชายผู้ตายโดยใช้มีดพร้าฟัน ผู้ตายเข้าแย่งมีดพร้าไว้ได้. แล้วใช้มีดพร้านั้นฟันบุตรเขยจำเลย. จำเลยซึ่งเป็นพ่อตาเอาปืนมานั่งคอยดูอยู่. เห็นบุตรเขยถือมีดพร้ามาดักฟันบุตรชายผู้ตายก็ไม่ห้ามปราม. กลับเข้าไปเอาปืนยิงผู้ตายในระยะห่าง 1 ศอกเศษ. ดังนี้ พฤติการณ์ของจำเลยจึงเป็นฝ่ายเข้าช่วยเหลือบุตรเขยตน ทั้งการกระทำของผู้ตายก็เป็นการกระทำเพื่อป้องกันบุตรชายของตนด้วย. จำเลยจึงจะยกขึ้นอ้างว่าการกระทำของจำเลยเป็นการกระทำเพื่อป้องกันภยันตรายให้แก่บุตรเขยหาได้ไม่.
ย่อยาว
สำนวนแรกโจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้อาวุธปืนยิงและใช้มีดพร้าฟันทำร้ายนายบุญชวนผู้เสียหายโดยเจตนาฆ่า แต่การกระทำไม่บรรลุผล เพราะกระสุนปืนและมีดพร้าไม่ถูกนายบุญชวน ขอให้ลงโทษตามมาตรา 288, 80 นายประเสริฐจำเลยให้การปฏิเสธ สำนวนหลังโจทก์ฟ้องว่า นายคงหรือบุญมาจำเลยได้ใช้อาวุธปืนยิงนายเข้มตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 นายคงหรือบุญมาจำเลยให้การรับสารภาพ แต่ต่อมาขอถอนคำให้การและให้การใหม่ว่าทำไปเพราะเหตุจำเป็นเพื่อป้องกันอันตรายให้นายประเสริฐบุตรเขย ขอให้ยกฟ้อง ศาลชั้นต้นรวมพิจารณาแล้วพิพากษาว่า นายประเสริฐจำเลยมีความผิดฐานพยายามฆ่าผู้อื่นตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 80จำคุก 10 ปี ส่วนนายคงหรือบุญมาจำเลยมีความผิด ฐานฆ่าผู้อื่นตายโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 จำคุก 15 ปี แต่ให้การเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา จึงลดโทษให้ 1 ใน 3 จำคุก 10 ปี จำเลยทั้งสองสำนวนอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า นายประเสริฐจำเลยมีความผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกายเท่านั้น ส่วนนายคงหรือบุญมาจำเลยใช้ปืนยิงนายเข้มผู้ตาย ขณะนายเข้มใช้พร้าฟันศีรษะนายประเสริฐ เป็นการป้องกันภยันตรายให้แก่นายประเสริฐ อันเป็นภยันตรายที่ใกล้จะถึงและพอสมควรแก่เหตุ ไม่มีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 68 พิพากษาแก้ว่านายประเสริฐผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295 ประกอบด้วยมาตรา 80 จำคุก 2 เดือน ยกฟ้องโจทก์เฉพาะนายคงหรือบุญมา โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า นายประเสริฐมีความผิดฐานพยายามทำร้ายร่างกายตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 295 ประกอบด้วยมาตรา 80 แต่นายประเสริฐเป็นผู้ก่อเรื่องให้เกิดวิวาททำร้ายกันขึ้นตั้งแต่ต้นตลอดมาจนถึงได้ใช้พร้าวิ่งไปดักฟันนายบุญชวนบุตรผู้ตาย ที่ศาลอุทธรณ์ลงโทษจำคุกนายประเสริฐเพียง 2 เดือนไม่เห็นด้วย ส่วนนายคงหรือบุญมาจำเลยนั้น เห็นว่านายประเสริฐบุตรเขยนายคงหรือบุญมาก่อเหตุวิวาททำร้ายนายบุญชวนบุตรชายนายเข้มผู้ตายโดยใช้มีดพร้าฟัน ผู้ตายเข้าแย่งมีดพร้าไว้ได้ แล้วใช้มีดพร้านั้นฟันนายประเสริฐ นายคงหรือบุญมาจำเลยซึ่งเอาปืนมานั่งคอยดูอยู่เห็นนายประเสริฐบุตรเขยถือมีดพร้ามาดักฟันนายบุญชวนบุตรชายผู้ตายก็ไม่ห้ามปราม กลับเข้าไปเอาปืนยิงผู้ตายในระยะห่าง 1ศอกเศษ ดังนี้ พฤติการณ์ของนายคงหรือบุญมาจำเลยจึงดูเป็นฝ่ายเข้าช่วยเหลือนายประเสริฐบุตรเขยตน หาอาจยกเหตุขึ้นอ้างว่าเป็นการกระทำเพื่อป้องกันภยันตรายให้แก่นายประเสริฐได้ไม่ทั้งการกระทำของนายเข้มผู้ตายก็เป็นการกระทำเพื่อป้องกันนายบุญชวนบุตรของตน พิพากษาแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้จำคุกนายประเสริฐ 1 ปีนอกจากที่แก้นี้ให้บังคับคดีตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น.
