คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 13316/2557

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

แม้คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้ยกคำร้องของพนักงานสอบสวนที่ยื่นคำร้องขอให้ส่งตัวผู้ต้องหาไปควบคุมเพื่อรับการตรวจพิสูจน์การเสพหรือติดยาเสพติด ตาม พ.ร.บ.ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545 จะไม่ใช่คำสั่งในคดีความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด พนักงานสอบสวนมีสิทธิที่จะยื่นอุทธรณ์ได้ตามกฎหมาย แต่การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องของพนักงานสอบสวนดังกล่าวนั้น เป็นเรื่องระหว่างศาลกับพนักงานสอบสวนซึ่งเป็นผู้ร้องโดยเฉพาะ ผู้ต้องหาทั้งสองจึงไม่มีสิทธิที่จะอุทธรณ์หรือฎีกาคำสั่งดังกล่าวของศาลชั้นต้นได้ ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาของผู้ต้องหาทั้งสองจึงเป็นการไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย

ย่อยาว

คดีสืบเนื่องจากเมื่อวันที่ 8 มีนาคม 2552 เจ้าพนักงานตำรวจจับกุมผู้ต้องหาทั้งสองพร้อมเมทแอมเฟตามีน 5 เม็ด เป็นของกลาง กล่าวหาว่าร่วมกันจำหน่ายเมทแอมเฟตามีน ต่อมาวันที่ 10 มีนาคม 2552 ผู้ร้องยื่นคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาทั้งสองครั้งที่ 1 ต่อศาลชั้นต้น มีกำหนด 12 วัน ศาลชั้นต้นอนุญาต หลังจากศาลชั้นต้นอนุญาตให้ผู้ร้องฝากขังผู้ต้องหาทั้งสองครั้งที่ 3 แล้ว ผู้ร้องยื่นคำร้องฉบับลงวันที่ 7 เมษายน 2552 ว่า ผู้ร้องสอบสวนแล้วปรากฏว่าผู้ต้องหาทั้งสองกระทำความผิดฐานเสพเมทแอมเฟตามีนด้วย ขอให้ศาลมีคำสั่งยกคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาทั้งสอง และส่งตัวผู้ต้องหาทั้งสองไปควบคุมตัวเพื่อรับการตรวจพิสูจน์การเสพหรือการติดยาเสพติดตามมาตรา 19 แห่งพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545 ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง ครั้นวันที่ 21 เมษายน 2552 ผู้ต้องหาทั้งสองยื่นคำร้องขอให้ศาลชั้นต้นไต่สวนข้อเท็จจริงว่า ผู้ต้องหาทั้งสองถูกดำเนินคดีในข้อหาเสพเมทแอมเฟตามีน และเป็นผู้ที่จะได้รับประโยชน์จากพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. 2545 ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง
ผู้ต้องหาทั้งสองอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ให้ยกคำร้องของผู้ร้องฉบับลงวันที่ 7 เมษายน 2552
ศาลอุทธรณ์แผนกคดียาเสพติดพิพากษายกอุทธรณ์ของผู้ต้องหาทั้งสอง
ผู้ต้องหาทั้งสองฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า แม้คำสั่งของศาลชั้นต้นที่มีคำสั่งให้ยกคำร้องของพนักงานสอบสวนที่ยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งยกคำร้องขอฝากขังผู้ต้องหาทั้งสอง และส่งตัวผู้ต้องหาทั้งสองไปควบคุมเพื่อรับการตรวจพิสูจน์การเสพหรือติดยาเสพติด ตามพระราชบัญญัติฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ.2545 จะไม่ใช่คำสั่งในคดีความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด และพนักงานสอบสวนมีสิทธิที่จะยื่นอุทธรณ์ได้ตามกฎหมาย แต่การที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องของพนักงานสอบสวนดังกล่าวนั้น เป็นกรณีที่เป็นเรื่องระหว่างศาลกับพนักงานสอบสวนซึ่งเป็นผู้ร้องโดยเฉพาะ ผู้ต้องหาทั้งสองจึงไม่มีสิทธิที่จะอุทธรณ์หรือฎีกาคำสั่งดังกล่าวของศาลชั้นต้นได้ ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งรับฎีกาของผู้ต้องหาทั้งสองจึงเป็นการไม่ชอบ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายกฎีกาของผู้ต้องหาทั้งสอง

Share