แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยใช้ปืนยิงผู้เสียหาย ปรากฏว่ากระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงนั้นเป็นกระสุนปืนด้าน ใช้ยิงไม่ได้ แต่จำเลยเข้าใจว่ายังคงใช้ได้จึงใช้ยิงผู้เสียหาย ถึงแม้ข้อเท็จจริงฟังได้ว่ากระสุนของกลางนัดนี้เคยใช้ยิงมาก่อนแล้ว 3 ครั้ง กระสุนด้าน จำเลยนำมาใช้ยิงครั้งนี้อีกเป็นครั้งที่ 4กระสุนก็ด้านอีก ย่อมเห็นได้ว่าการที่จำเลยนำกระสุนด้านดังกล่าวมาใช้ยิงผู้เสียหาย และกระสุนยังคงด้านไม่ระเบิดออกนั้น เป็นแต่เพียงการที่เป็นไปไม่ได้โดยเผอิญ หาเป็นการแน่แท้ว่าจะไม่สามารถทำให้ผู้ถูกยิงได้รับอันตรายจากการยิงของจำเลยเช่นนั้นไม่ การกระทำของจำเลยจึงไม่เข้าลักษณะพยายามกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 81 กรณีต้องปรับด้วยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 80
(ประชุมใหญ่ครั้งที่ 14/2513)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้อาวุธปืนสั้นชนิดทำเองยิงนายต่วนมูดอโดยเจตนาฆ่าโดยไตร่ตรองไว้ก่อน จำเลยได้กระทำไปโดยตลอดแล้วแต่การกระทำนั้นไม่บรรลุผลเพราะกระสุนปืนด้านไม่ระเบิด นายต่วนมูดอจึงไม่ถึงแก่ความตายสมเจตนาของจำเลย
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘ ประกอบด้วย มาตรา ๘๐ ให้จำคุก ๑๐ ปี จำเลยอายุ ๑๖ ปีลดมาตราส่วนโทษให้กึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๕ คงจำคุก ๕ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าพยานโจทก์เบิกความแตกต่างกัน ไม่พอฟังว่าจำเลยได้กระทำผิดตามฟ้อง พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิเคราะห์พยานโจทก์จำเลยแล้วเห็นว่า โจทก์มีนางต่วนแวเนาะเป็นประจักษ์พยานเบิกความตรงกับคำผู้เสียหายข้อเท็จจริงฟังได้โดยปราศจากสงสัยว่าจำเลยได้ยิงผู้เสียหาย กระสุนปืนที่ใช้ยิงนั้นเป็นกระสุนด้าน ใช้ยิงไม่ได้แต่จำเลยเข้าใจว่ายังใช้ได้ จึงได้ใช้ยิงผู้เสียหาย
การกระทำของจำเลยดังนี้เข้าลักษณะพยายามกระทำความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐ หรือมาตรา ๘๑ ศาลฎีกาได้พิจารณาโดยที่ประชุมใหญ่ตามบันทึกของพนักงานสอบสวนพยานโจทก์ในการตรวจกระสุนปืนของกลางปรากฏว่าที่จานกระสุนมีรอยเข็มแทงชนวน ๔ รอยตรงกับรายงานการตรวจพิสูจน์ของกองพิสูจน์หลักฐานที่ฝ่ายจำเลยอ้าง ทำให้ฟังข้อเท็จจริงได้ว่ากระสุนของกลางนัดนี้เคยใช้ยิงมาก่อนแล้ว ๓ ครั้ง กระสุนด้านจำเลยนำมาใช้ยิงผู้เสียหายในครั้งนี้เป็นครั้งที่ ๔ กระสุนก็ด้านอีก การที่จำเลยนำกระสุนด้านดังกล่าวมาใช้ยิงผู้เสียหายด้วยเจตนาฆ่า และกระสุนยังคงด้านไม่ระเบิดออกนั้น เห็นว่าเป็นแต่เพียงการที่เป็นไปไม่ได้โดยเผอิญ หาเป็นการแน่แท้ว่าจะไม่สามารถทำให้ผู้ถูกยิงได้รับอันตรายจากการยิงของจำเลยเช่นนั้นไม่ กรณีจึงต้องปรับด้วยประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐
พิพากษากลับ
