แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ศาลอุทธรณ์แก้ไขคำพิพากษาศาลชั้นต้นที่ให้เพิ่มโทษจำเลยเป็นไม่เพิ่มโทษนั้น ไม่เป็นการแก้บทความผิด จึงเป็นการแก้ไขเล็กน้อย เมื่อศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษา ต้องกันให้ลงโทษจำเลยกระทงละ 5 ปี จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีเฮโรอีนฯ ไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายโดยมิได้รับอนุญาตและจำหน่ายเฮโรอีนฯ นั้น ก่อนคดีนี้จำเลยเคยต้องคำพิพากษาถึงที่สุดให้ลงโทษจำคุกฐานมียาเสพติดให้โทษ (เฮโรอีน) ไม่รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษฯ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ กับเพิ่มโทษและริบเฮโรอีนของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธแต่รับว่าเคยต้องโทษจริงตามฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษฯมาตรา ๖๖ ลงโทษในข้อหามีไว้เพื่อจำหน่ายซึ่งเฮโรอีน จำคุก ๕ ปี ข้อหาจำหน่ายเฮโรอีน จำคุก ๕ ปี รวมจำคุก ๑๐ ปี เพิ่มโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา ๙๗ เป็นจำคุก๑๕ ปี ริบของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า หลักฐานพยานโจทก์ฟังได้ว่า จำเลยกระทำความผิดตามฟ้อง แต่ปรากฏว่าได้มีพระราชบัญญัติล้างมลทินในโอกาสสมโภชกรุงรัตนโกสินทร์๒๐๐ ปีฯ มาตรา ๔ ให้ถือว่าจำเลยมิได้เคยถูกลงโทษในความผิดที่บรรยายมา จึงเพิ่มโทษจำเลยไม่ได้ พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ลงโทษจำคุกจำเลย ๑๐ ปีโดยไม่มีการเพิ่มโทษนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกาขอให้ยกฟ้อง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำพิพากษาของศาลอุทธรณ์นั้นเพียงแต่แก้ไขคำพิพากษาของศาลชั้นต้นที่ให้เพิ่มโทษจำเลยเป็นไม่เพิ่มโทษเท่านั้น ไม่ใช่เป็นการแก้บทความผิดจึงเป็นการแก้ไขเล็กน้อย คดีนี้ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาต้องกันให้ลงโทษจำเลยข้อหามีไว้เพื่อจำหน่ายซึ่งเฮโรอีนกระทงหนึ่ง จำคุก ๕ ปี และข้อหาจำหน่ายโฮโรอีนอีกกระทงหนึ่ง จำคุก ๕ ปี ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ซึ่งปรากฏว่าฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาโต้เถียงข้อเท็จจริงว่าจำเลยไม่ได้กระทำผิด จึงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๑๘ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย
พิพากษายกฎีกาจำเลย
