แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496 มาตรา 53 เทศบาลไม่มีหน้าที่ตามกฎหมายที่จะต้องรับถนนที่มีผู้ยกให้ และผู้ว่าราชการจังหวัดก็ไม่มีอำนาจสั่งให้เทศบาลรับถนนที่มีผู้ยกให้ดังกล่าวนอกจากมีอำนาจควบคุมดูแลเทศบาลให้ปฏิบัติการตามอำนาจหน้าที่โดยถูกต้องตามกฎหมายดังบัญญัติไว้ในมาตรา 71 เท่านั้น ฉะนั้น ถึงแม้จำเลยซึ่งเป็นนายกเทศมนตรีไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดที่สั่งให้จำเลยรับถนนที่โจทก์กับผู้มีชื่อยกให้การกระทำของจำเลยก็ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 165
ตามพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. 2496 มาตรา 50 (2), 53 เทศบาลมีหน้าที่จัดให้มีการบำรุงรักษาทางบก ทางน้ำ หาได้บัญญัติให้เทศบาล หรือจำเลยมีหน้าที่ต้องระวังแนวเขตและลงชื่อรับทราบแนวเขตตามประมวลกฎหมายที่ดิน มาตรา 70 ไม่ ฉะนั้น แม้จำเลยจะไม่ยอมลงชื่อรับรองแนวเขตทางสาธารณะ การกระทำของจำเลยก็ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเป็นนายกเทศมนตรีเทศบาลเมืองกระบี่ โจทก์กับผู้มีชื่อและที่ดินและเงินส่วนตัวสร้างถนนแล้วยกให้เทศบาลเมืองกระบี่ แต่เทศบาลไม่ยอมรับ ต่อมาผู้ว่าราชการจังหวัดกระบี่มีคำสั่งให้จำเลยเอาลูกรังหรือกากหินไปใส่ทำการลัดเกรดกับบำรุงรักษา จำเลยก็ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัด และต่อมาโจทก์ขอแบ่งแยกโฉนดที่ดินออกจากถนนสาธารณะ จำเลยมาระวังแนวเขต แต่ไม่ยอมลงชื่อรับรอง โดยมีเจตนากลั่นแกล้ง หรือปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบ เพื่อให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐, ๑๕๗, ๑๖๕
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้วสั่งประทับฟ้อง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ปัญหาข้อแรกที่โจทก์ฎีกาว่า การที่จำเลยไม่ยอมรับ+++ตามคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัดกระบี่ เป็นการป้องกันหรือขัดขวางมให้การเป็นไปตามกฎหมาย หรือคำสั่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๖๕ นั้น ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๖๕ บัญญัติว่า “ผู้ใดเป็นเจ้าพนักงานมีหน้าที่ปฏิบัติการให้เป็นไปตามกฎหมาย หรือคำสั่งซึ่งได้สั่งเพื่อบังคับการให้เป็นไปตามกฎหมาย ป้องกัน หรือขัดขวางมิให้การเป็นไปตามกฎหมายหรือคำสั่งนั้นต้องระวางโทษฯ” ศาลฎีกาเห็นว่า ตามพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. ๒๔๙๖ มาตรา ๕๓ เทศบาลไม่มีหน้าที่ตามกฎหมายที่จะต้องรับถนนที่มีผู้ยกให้ และผู้ว่าราชการจังหวัดก็ไม่มีอำนาจหน้าที่โดยถูกต้องตามกฎหมายดังบัญญัติไว้ในมาตรา ๗๑ เท่านั้น ฉะนั้น ถึงแม้จำเลยจะไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของผู้ว่าราชการจังหวัด การกระทำของจำเลยก็ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๖๕
ปัญหาข้อต่อไปที่ว่า การที่จำเลยไม่ยอมลงชื่อรับรองแนวเขตทางสาธารณะในกรณีที่โจทก์ขอแบ่งแยกที่ดินเป็นแปลงย่อย และขอแบ่งแยกถนนสาธารณะออกจากที่ดินโจทก์เป็นการปฏิบัติหรือละเว้นการปฏิบัติหน้าที่โดยมิชอบเพื่อให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๗ หรือไม่นั้น เห็นว่าตามพระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. ๒๔๙๖ มาตรา ๕๐ (๒), ๕๓ เทศบาลมีหน้าที่จัดให้มีและบำรุงรักษาทางบกและทางน้ำ หาได้บัญญัติให้เทศบาล หรือจำเลยมีหน้าที่ต้องระวังแนวเขตที่ดินของรัฐ ตามคำสั่งของกระทรวงมหาดไทย ที่ ๘๙๐/๒๔๙๘ นั้น ตามสำนวนไม่ปรากฏคำสั่งดังกล่าว และข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคำสั่งฉบับนี้โจทก์ก็มิได้ยกขึ้นเป็นข้อกล่าวอ้างมาแต่ในศาลชั้นต้น จึงรับฟังไม่ได้ ฉะนั้น แม้จำเลยจะไม่ยอมลงชื่อรับรองแนวเขตทางสาธารณะ การกระทำของจำเลยก็ไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๕๗
พิพากษายืน
