แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยเป็นบริษัทจำกัดจดทะเบียนไว้ ณ ประเทศญี่ปุ่น ไม่มีสำนักงานสาขาในประเทศไทย ฟ. เป็นเพียงตัวแทนยื่นคำคัดค้านการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์คดีก่อนเท่านั้น จำเลยจึงไม่มีภูมิลำเนาในเขตศาลตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา4(2) โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลย
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษายกฟ้อง โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “โจทก์ฎีกาว่าจำเลยมีเจตนาให้ถือภูมิลำเนาของตัวแทน คือนางฟรีดา ริง ไลแมน เป็นภูมิลำเนาเฉพาะการในการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของจำเลย จำเลยจึงมีภูมิลำเนาเฉพาะการในประเทศไทย โจทก์มีอำนาจฟ้องจำเลยพิจารณาแล้ว ฟ้องโจทก์ระบุว่าขอยื่นฟ้องบริษัทโตเกียว แอโรโซล คากากุ กาบูซิกิ ไกซา จำกัด โดยนางฟรีดา ริง ไลแมน ตัวแทนผู้รับมอบอำนาจจำเลยมีสัญชาติญี่ปุ่น อาชีพค้าขาย อยู่บ้านเลขที่ 297 ถนนสุรวงศ์ ตำบลสุริยวงศ์ อำเภอบางรัก กรุงเทพมหานคร ฟ้องโจทก์จึงแสดงว่าจำเลยมีสัญชาติญี่ปุ่น อาชีพค้าขายและมีภูมิลำเนาอยู่บ้านเลขที่ 297 ถนนสุรวงศ์ ดังที่ปรากฏในคำฟ้อง เป็นการฟ้องจำเลยตามที่บัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4(2) ซึ่งบัญญัติว่า คำฟ้องอื่น ๆ นอกจากนี้ ให้เสนอต่อศาลที่จำเลยมีภูมิลำเนาอยู่ในเขตศาล เมื่อข้อเท็จจริงรับกันว่า จำเลยเป็นบริษัทจำกัดอันจดทะเบียนไว้ ณ ประเทศญี่ปุ่น อาชีวะประกอบอุตสาหกรรมและพาณิชยกรรม อยู่เลขที่ 18 เซ็นคากาย่า 5 – โซเมซิบูย่า – กุ กรุงโตเกียว – โต ประเทศญี่ปุ่น และไม่มีสำนักงานสาขาในประเทศไทย ส่วนนางฟรีดา ริงไลแมน เป็นแต่เพียงตัวแทนยื่นคำคัดค้านการขอจดทะเบียนโจทก์คดีก่อนเท่านั้น จำเลยจึงไม่มีภูมิลำเนาอยู่ในเขตศาล ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 4(2) ที่ศาลล่างทั้งสองวินิจฉัยว่าโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง ต้องด้วยความเห็นของศาลฎีกา”
พิพากษายืน
