แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามคำขอท้ายฟ้องข้อ 2 โจทก์ทั้งเจ็ดขอให้บังคับจำเลยแก้ไขชื่อผู้ถือสิทธิตามแบบแจ้งการครอบครองที่ดิน (ส.ค. 1) เลขที่ 150 และ 151 ตำบลวังนกแอ่น อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก ให้แก่โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่ง คำขอท้ายฟ้องเช่นนั้นมีความหมายว่า ขอให้จำเลยแบ่งที่ดินดังกล่าวให้แก่โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่งนั่นเอง ศาลจึงมีอำนาจพิพากษา ให้จำเลยส่งมอบการครอบครองที่ดินดังกล่าวแก่โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่งได้ ไม่เป็นการพิพากษาเกินคำขอ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้อง ขอให้บังคับจำเลยในฐานะผู้จัดการมรดกของเจ้ามรดกดำเนินการจดทะเบียนแบ่งแยกที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส.๓ ก.) เลขที่ ๑๙, ๒๑, ๔๒๖ ให้แก่โจทก์ทั้งเจ็ดถือสิทธิครอบครองร่วมกึ่งหนึ่งของ ที่ดินทั้งสามแปลง และดำเนินการจดทะเบียนแก้ใขชื่อผู้มีสิทธิเดิมตามแบบแจ้งการครอบครองที่ดิน (ส.ค. ๑) เลขที่ ๑๕๐ และ ๑๕๑ ให้แก่โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่งของที่ดินทั้งสองแปลง หากจำเลยไม่ดำเนินการให้จำเลยถอนตัวจากการเป็นผู้จัดการมรดก
จำเลยให้กาว่า ที่ดินอันเป็นทรัพย์มรดกทุกแปลงเป็นทรัพย์ที่จำเลยทำมาหาได้ร่วมกับเจ้ามรดก ภายหลังจากที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งตั้งจำเลยเป็นผู้จัดการมรดกของเจ้ามรดกแล้ว จำเลยมีหน้าที่จัดการทรัพย์มรดกในส่วนของจำเลยกึ่งหนึ่งโดยไม่มีหน้าที่ที่จะไปจัดการทรัพย์มรดกที่ไม่ใช่ส่วนของจำเลย จำเลยครอบครองที่ดินทั้งห้าแปลง ด้วยเจตนาเป็นเจ้าของมาเป็นเวลากว่า ๑๓ ปีแล้ว โดยโจทก์ทั้งเจ็ดไม่เคยเข้ามาเกี่ยวข้อง บิดามารดาของโจทก์ทั้งเจ็ดไม่ใช้สิทธิเรียกร้อง ทรัพย์มรดกภายใน ๑ ปี โจทก์ทั้งเจ็ดไม่ใช่ผู้มีส่วนได้เสียจึงไม่มีอำนาจฟ้อง ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยในฐานะผู้จัดการมรดกของนายกลึง ทิมบึงพร้าว ส่งมอบการครอบครองและดำเนินการจดทะเบียนแบ่งแยกที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ (น.ส. ๓ ก.) เลขที่ ๑๙, ๒๑, ๔๒๖ ให้แก่ โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่งของทุกแปลง หากจำเลยไม่ดำเนินการจดทะเบียนให้ถือเอาคำพิพากษาแทนการแสดงเจตนา และให้จำเลยส่งมอบการครอบครองที่ดินตามแบบแจ้งการครอบครองที่ดิน (ส.ค. ๑) เลขที่ ๑๕๐ และ ๑๕๑ ให้โจทก์ทั้งเจ็ด กึ่งหนึ่ง คำขออื่นให้ยก
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ภาค ๖ พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามคำขอท้ายฟ้องข้อ ๒ โจทก์ทั้งเจ็ดขอให้บังคับจำเลยแก้ไขชื่อผู้ถือสิทธิตามแบบแจ้ง การครอบครองที่ดิน (ส.ค. ๑) เลขที่ ๑๕๐ และ ๑๕๑ ตำบลวังนกแอ่น อำเภอวังทอง จังหวัดพิษณุโลก ให้แก่โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่ง คำขอท้ายฟ้องเช่นนั้นมีความหมายว่า ขอให้จำเลยแบ่งที่ดินดังกล่าวให้แก่โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่งนั่นเอง ศาลจึงมีอำนาจพิพากษาให้จำเลยส่งมอบการครอบครองที่ดินดังกล่าวแก่โจทก์ทั้งเจ็ดกึ่งหนึ่งได้ไม่เป็นการพิพากษาเกินคำขอ
พิพากษายืน .
