แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องอ้างว่า จำเลยที่ 1 เช่านาของโจทก์ทำภายหลังโจทก์ไมให้เช่า จำเลยที่ 1 กลับบุกรุกเข้าทำนาของโจทก์ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายและว่าจำเลยที่ 2 ขอประกาศขายนาพิพาทของโจทก์นี้แก่จำเลยที่ 1 ขอให้ห้ามมิให้เกี่ยวข้อง
จำเลยให้การต่อสู้ว่าเป็นนาของจำเลยที่ 2 ๆ ให้จำเลยที่ 1 ทำต่างดอกเบี้ยกับต่อสู้ว่าคดีของโจทก์ขาดอายุความ ดังนี้ เมื่อศาลวินิจฉัยว่านาพิพาทเป็นของโจทก์ ไม่ใช่ของจำเลยที่ 2 แต่จำเลยที่ 2 ให้จำเลยที่ 1 ทำนาพิพาทต่างดอกเบี้ยจำเลยที่ 1 ไม่ต้องรับผิดในค่าเสียหาย จึงพิพากษาห้ามมิให้จำเลยทั้งสองเข้าเกี่ยวข้องนั้น ถือว่า ได้วินิจฉัยไปตามประเด็นในฟ้องแล้ว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ ๑ เช่านาพิพาของโจทก์ทำต่อมาโจทก์ไม่ยอมให้จำเลยที่ ๑ เช่าโดยโจทก์เข้าทำนาเอง จำเลยที่ ๑ กลับบุกรุกแย่งนาของโจทก์ทำ ๓ กะบิ้งทำให้โจทก์เสียหาย ๓๐๐ บาท แล้วว่าจำเลยที่ ๒ ได้สมคบกับจำเลยที่ ๑ เพื่อจะโกงนาพิพาท โดยจำเลยที่ ๒ ได้ประกาศขายนาพิพาทแก่จำเลยที่ ๑ จึงขอให้ห้ามมิให้จำเลยเกี่ยวข้องกับนาพิพาท
จำเลยต่อสู้ว่า นาพิพาทเป็นของจำเลยที่ ๒ ให้จำเลยที่ ๑ ทำต่างดอกเบี้ย ไม่เคยเช่าโจทก์ และฟ้องขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นฟังว่า นาพิพาทเป็นของโจทก์ แต่จำเลยที่ ๑ ได้รับมอบนาจากจำเลยที่ ๒ ให้ทำต่างดอกเบี้ย จึงไม่ต้องรับผิดใช้ค่าเสียหาย พิพากษาห้ามจำเลยไม่ให้เกี่ยวข้องกับที่พิพาท
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับเฉพาะข้อ ๓-๔ โดยถือว่าเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า ตามฟ้องโจทก์มีประเด็นอยู่ข้อเดียวว่า จำเลยที่ ๑ ได้เช่านาจากโจทก์หรือไม่ศาลล่างทั้งสองฟังว่า จำเลยที่ ๒ ให้จำเลยที่ ๑ ทำนาต่างดอกเบี้ย และโจทก์ก็รับว่าจำเลยที่ ๑ ทำนาพิพาทอยู่ ๒ ปี จำเลยได้ยกอายุความขึ้นต่อสู้ โจทก์ย่อมขาดสิทธิฟ้องร้องตาม ป.ม.แพ่งฯมาตรา ๑๓๗๕ ศาลล่างทั้งสองมิได้พิพากษาไปตามประเด็นที่ฟ้อง ศาลฎีกาเห็นว่า ตามคำให้การของจำเลยกล่าวแต่เพียงว่า ฟ้องของโจทก์ขาดอายุความเท่านั้น ไม่ได้กล่าวให้แจ้งชัดว่า ฟ้องขาดอายุความในข้อใหนอย่างไร แต่อย่างไรก็ดี ที่ศาลล่างทั้งสองฟังว่าจำเลยที่ ๒ ให้จำเลยที่ ๑ ทำนาต่างดอกเบี้ย นั้น ก็หาได้ขึ้นเป็นการกระทำเพื่อแย่งสิทธิครอบครองแต่อย่างใด หากแต่วินิจฉัยเช่นนั้น ก็เพียงฟังว่าจำเลยที่ ๑ ไม่ได้แย่งทำ เป็นแต่ทำต่างดอกเบี้ย ไม่ต้องรับผิดในค่าเสียหายต่างหาก ดังนั้นจะฟังว่า โจทก์ขาดสิทธิฟ้องตามมาตรา ๑๓๗๕ ไม่ได้ และคดีนี้ศาลล่างทั้งสองก็ได้วินิจฉัยไปตามประเด็นในฟ้องแล้ว ฟ้องคดีนี้หามีประเด็นแต่ในเรื่องค่าเช่าแต่ข้อเดียวไม่ ฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น
จึงพิพากษายืน
