แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คำว่า “ผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในทางการแพทย์หรือทันตกรรม” ตามบัญชีที่ 3 หมวด 2 (4) ท้ายพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการยกเว้นและลดอัตรารัษฎากร (ฉบับที่ 43) พ.ศ. 2516 ซึ่งจะต้องเสียภาษีการค้าในอัตราร้อยละ 1.5 ของรายรับนั้น มิได้มีบทวิเคราะห์ศัพท์ไว้ว่าหมายถึงผลิตภัณฑ์อะไรบ้าง จึงต้องวินิจฉัยจากสภาพความเป็นจริงของผลิตภัณฑ์นั้น ๆ ว่าได้ผลิตขึ้นมุ่งประสงค์ใช้ในทางการแพทย์หรือทันตกรรมหรือไม่ ส่วนการที่ผู้ใช้บางคนจะนำเอาไปใช้ในกิจการอย่างอื่นผิดปกติวิสัยก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง กฎหมายมิได้จำกัดว่าผลิตภัณฑ์ที่จะเข้าข่ายตามบัญชีที่ 3 หมวด 2 (4) จะต้องเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในทางการแพทย์หรือทันตกรรมโดยเฉพาะใช้ในกิจการอย่างอื่นไม่ได้เลย ดังนั้น ถ้วยยา กล่องใส่เครื่องมือแพทย์ ปากคีบ และจานรูปไต ที่โจทก์ผลิตขึ้นโดยมีลักษณะเฉพาะและใช้วัสดุในการผลิตเป็นพิเศษแสดงให้เห็นว่าผลิตขึ้นเพื่อจำหน่ายเป็นเครื่องใช้สำหรับการแพทย์และทันตกรรมเท่านั้น จึงถือได้ว่าเป็นผลิตภัณฑ์ตามบัญชีที่ 3 หมวด 2 (4) ท้ายพระราชกฤษฎีกาดังกล่าว
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า ผลิตภัณฑ์สินค้าของโจทก์ได้แก่ ถ้วยยา กล่องใส่เครื่องมือแพทย์ ปากคีบ จานรูปไต เป็นสินค้าที่ระบุไว้ในบัญชีที่ ๓ หมวด ๒ (๔) ท้ายพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการยกเว้นและลดอัตรารัษฎากร (ฉบับที่ ๔๓) พ.ศ. ๒๕๑๖ ซึ่งได้รับการลดอัตราภาษีการค้าจากร้อยละ ๗ ของรายรับเป็นร้อยละ ๑.๕ ของรายรับ ตามความในมาตรา ๔ (๓) แห่งพระราชกฤษฎีกาดังกล่าว และโจทก์ได้เสียภาษีในอัตรานี้ แต่เจ้าพนักงานประเมินภาษีของจำเลยที่ ๑ ได้ประเมินเรียกเก็บภาษีการค้าผลิตภัณฑ์ดังกล่าวเพิ่มขึ้น เป็นการไม่ชอบ จึงขอให้เพิกถอน
จำเลยให้การว่า การประเมินของเจ้าพนักงานประเมินชอบแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า การประเมินและคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของจำเลยไม่ชอบด้วยกฎหมาย พิพากษาให้เพิกถอน
จำเลยทั้งที่อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยทั้งสี่ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คำว่าผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในทางการแพทย์หรือทันตกรรมตามบัญชีที่ ๓ หมวด ๒ (๔) ท้ายพระราชกฤษฎีกาออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการยกเว้นและลดอัตรารัษฎากร (ฉบับที่ ๔๓) พ.ศ. ๒๕๑๖ มิได้มีบทวิเคราะห์ศัพท์ไว้ว่าหมายถึงผลิตภัณฑ์อะไรบ้าง จึงต้องวินิจฉัยจากสภาพความเป็นจริงของผลิตภัณฑ์นั้น ๆ ว่าได้ผลิตขึ้นมุ่งประสงค์ใช้ในทางการแพทย์หรือทันตกรรมหรือไม่โจทก์นำสืบศาสตราจารย์นายแพทย์วีกิจ วีรานุวัตต์ เป็นพยานว่า เมื่อได้ตรวจดูตัวอย่างสินค้าพิพาททั้ง ๙ รายการแล้ว เห็นว่าเป็นเครื่องมือแพทย์แท้ ๆ ลักษณะโครงสร้างของเครื่องใช้เหล่านี้เพื่อประโยชน์ในการแพทย์เท่านั้น เช่น จานรูปไตก็มีส่วนโค้งเข้ากับรูปคาง เพื่อใช้รองรับน้ำลายของผู้ป่วย เครื่องมือเหล่านี้เป็นมาตรฐานที่ใช้กันอยู่ในวงการแพทย์ทั้งในและนอกประเทศ แพทย์ที่ได้เห็นเครื่องมือที่โจทก์ส่งในคดีนี้ ทุกคนจะบอกได้อย่างเดียวกันว่าเป็นเครื่องใช้สำหรับการแพทย์พิจารณาคำเปิดความของนายแพทย์วีกิจประกอบลักษณะเฉพาะและสภาพของสินค้าพิพาทที่ใช้วัสดุในการผลิตเป็นพิเศษแสดงให้เห็นว่า โจทก์ผลิตสินค้าพิพาทขึ้นเพื่อจำหน่ายเป็นเครื่องใช้สำหรับการแพทย์และทันตกรรมเท่านั้น ส่วนการที่ผู้ใช้บางคนจะนำเอาสินค้าพิพาทไปใช้ในกิจการอย่างอื่นผิดปกติวิสัยนั้น เป็นอีกเรื่องหนึ่งกฎหมายมิได้จำกัดว่าผลิตภัณฑ์ที่จะเข้าข่ายตามบัญชีที่ ๓ หมวด ๒ (๔) จะต้องเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในทางการแพทย์หรือทันตกรรมโดยเฉพาะ ใช้ในกิจการอย่างอื่นไม่ได้เลย ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
