แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แม้การขายฝากจะได้ไปทำกันที่อำเภอโดยจดทะเบียนกันถูกต้องแล้ว การไถ่ถอนโดยทำกันเอง ก็ย่อมเป็นการใช้ได้ในระหว่างคู่กรณี คือมีผลบังคับได้ในระหว่างคู่กรณี
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์จำเลยโต้เถียงกันหลายประการ ผลที่สุดยอมสละข้อโต้เถียงข้ออื่น ๆ หมดสิ้น คงท้ากันเป็นข้อแพ้ชนะเพียงข้อเดียวว่าการไถ่ถอนที่นารายนี้ทำกันเองโดยไม่ไปทำการไถ่ถอนต่ออำเภอจะเป็นโมฆะ ใช้ยันจำเลยได้หรือไม่
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิจารณาต้องกันในข้อกฎหมายที่คู่ความท้ากัน เห็นว่าการไถ่ถอนการขายฝากที่ดินไม่มีกฎหมายบังคับว่าต้องไปทำที่อำเภอ ไถ่ถอนกันเองก็ใช้ได้ หาเป็นโมฆะไม่อ้างคำพิพากษาฎีกาที่ ๒๙๖/๒๔๘๒ และ ๑๒๒๓/๒๔๙๒ พิพากษาให้จำเลยแพ้คดีตามคำท้า โดยให้โจทก์มีสิทธิในที่พิพาทห้ามิให้จำเลยเข้าเกี่ยวข้อง
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า การไถ่ถอนขายฝากโดยยังมิได้จดทะเบียนนั้น ย่อมมีผลบังคับได้ในระหว่างคู่กรณี คือ โจทก์ กับ จำเลย เพราะการชำระเงินไถ่ถอนการขายฝาก ไม่มีกฎหมายบังคับว่า ต้องทำตามแบบหรือต้องมีหลักฐานเป็นหนังสือแต่อย่างใด ฉะนั้นการไถ่ถอนที่นารายนี้ทำกันเอง โดยไม่ไปไถ่ถอนต่ออำเภอ ย่อมเป็นการใช้ได้ในระหว่างคู่กรณี
จึงพิพากษายืน
