แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากบ้านเช่าของโจทก์อ้างว่า จำเลยอยู่โดยไม่มีสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด ซึ่งเป็นการละเมิดต่อโจทก์
จำเลยต่อสู้ว่า เป็นมารดกของผู้เช่าบ้านรายนี้และได้อยู่ในฐานะเป็นบริวารของผู้เช่า ดังนี้ เมื่อโจทก์แถลงรับว่าความจริงจำเลยเป็นมารดาของผู้เช่าบ้านรายนี้และได้อยู่ร่วมกับผู้เช่าในบ้านนี้ตั้งแต่เดิมมา ภายหลังผู้เช่า ไม่มีตัวอยู่ในบ้านนี้ โจทก์จึงบอกเลิกการเช่าแต่ไม่มีผู้ใดรับหนังสือบอกเลิกการเช่าไว้ ดังนี้ คดีย่อมฟังได้ว่าไม่มีการละเมิดสิทธิโจทก์แต่อย่างใด ศาลย่อมพิพากษายกฟ้องเสียได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ให้นางสาวสมศรีเช่าบ้านอยู่โดยไม่มีหนังสือสัญญาเช่า บัดนี้นางสาวสมศรีได้สมรสกับนายจรินทร์เง่าสะขะราษฎร และไม่มีตัวอยู่ในบ้านเช่าของโจทก์ คงมีแต่จำเลยและบริวารอยู่ในบ้านเช่าโดยไม่มีสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใดโจทก์ได้บอกกล่าวว่า ถ้าหากจะอยู่ในบ้านเช่านี้ต่อไป ก็ขอให้มาทำสัญญาเช่าใหม่ หรือมิฉะนั้นก็ให้จำเลยและบริวารออกไปจากบ้าน จำเลยก็เพิกเฉยเสียและขืนอยู่ตลอดมาจนบัดนี้ เป็นการละเมิดสิทธิของโจทก์ ทำให้โจทก์เสียหาย จึงขอให้ขับไล่จำเลยและให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย
จำเลยให้การว่า จำเลยเป็นมารดานางสมศรีได้อยู่กับนางสมศรีในฐานะเป็นบริวาร โจทก์หามีอำนาจฟ้องไม่ เพราะได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯลฯ
โจทก์จำเลยรับกันว่า ก่อนนางสมศรีแต่งงาน จำเลยซึ่งเป็นมารดาของนางสมศรีได้อยู่ร่วมในบ้านเช่ารายนี้ กับนางสมศรี ๆ เช่าบ้านนี้มาตั้งแต่ครั้งยังเป็นของหม่อมเจ้ารุจิยากร ต่อมาหม่อมเจ้ารุจิยากรได้ขายให้โจทก์ ๆ ก็มาเก็บค่าเช่าจากนางสมศรี
ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยาน แล้วพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ดำเนินการพิจารณาพิพากษาต่อไปแล้วพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ โจทย์ฟ้องหาว่าจำเลยอยู่ในบ้านของโจทก์โดยไม่มีสิทธิอย่างหนึ่งอย่างใด ซึ่งเป็นการละเมิดต่อโจทก์แต่โจทก์ได้แถลงรับว่า ความจริงจำเลยเป็นมารดานางสมศรีและได้อยู่ร่วมในบ้านรายพิพาทกับนางสมศรี ๆ ได้เช่าบ้านรายนี้มาตั้งแต่ครั้งยังเป็นของเจ้าของคนก่อน กล่าวสั้น ๆ ก็ว่าจำเลยอยู่โดยอาศัยสิทธิที่นางสมศรีบุตรีได้เช่าโจทก์อยู่ หาใช่อยู่โดยละเมิดต่อโจทก์ดังที่โจทก์ฟ้องไม่ ที่โจทก์ฟ้องหาว่านางสมศรีผู้เช่าไม่มีตัวอยู่ในนี้โจทก์ได้แถลงรับแล้วว่า ได้มีหนังสือบอกเลิกการเช่าถึงนางสมศรีที่บ้านรายพิพาท แต่ไม่มีผู้รับและได้ส่งไปที่บ้านสามีของนางสมศรี หนังสือนั้นเจ้าพนักงานไปรษณีย์ส่งกลับคืนมา จึงไม่จำเป็นจะต้องฟังข้อเท็จจริงดั่งที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยไว้ พิพากษากลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทก์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
