แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยใช้มีดแทงผู้มีชื่อตายโดยเจตนาขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 249 จำเลยให้การแต่เพียงว่าได้ใช้มีดลอบแทงผู้มีชื่อตายจริงไม่ได้ให้การว่าจำเลยได้ฆ่าผู้มีชื่อตายด้วยเจตนา ดังนี้ เมื่อทางพิจารณาไม่ได้ความว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าผู้มีชื่อนั้นศาลก็ย่อมมีอำนาจพิพากษาลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 251 ฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนาได้
ย่อยาว
โจทก์หาว่าจำเลยใช้มีดแทงนางชูถึงแก่ความตายโดยจำเลยเจตนาจะฆ่านางชู ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ ริบมีดของกลาง
จำเลยให้การรับว่า ได้ใช้มีดลอบแทงนางชูตายจริง
ศาลชั้นต้นพิจารณาพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙ ให้จำคุก ๒๐ ปี ปราณีลดโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา ๕๙ เหลือโทษจำคุก ๑๐ ปีมีดของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยใช้มีดแทงนางชูถูกที่ขาพับแห่งเดียวในที่ไม่สำคัญ อาวุธที่จำเลยใช้ไม่ปรากฎว่าเป็นอาวุธร้ายแรง แสดงว่าจำเลยได้กระทำไปโดยมิได้มีเจตนาฆ่าผู้ตาย แต่บังเอิญไปตัดเส้นโลหิตใหญ่ขาด โลหิตไหลไม่หยุด จึงได้ถึงแก่ความตาย จำเลยจึงมีผิดเพียงฐานฆ่าคนตายโดยไม่เจตนา พิพากษาแก้ให้จำคุกจำเลย ๑๐ ปี ตามมาตรา ๒๕๑ ลดตามมาตรา ๕๙ กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ๕ ปี
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คำให้การของจำเลยดังปรากฎข้างต้น จำเลยไม่ได้ให้การว่า จำเลยได้ฆ่านางชูตายด้วยเจตนาดังโจทก์ฎีกามาบาดแผลที่จำเลยแทงนางชูมีแผลเดียวที่ใต้หัวเข่าพับตามคำพยานโจทก์ว่ามีดที่จำเลยแทงยาวทั้งตามทั้งตัวประมาณ ๑ คืบ จำเลยให้การชั้นสอบสวนว่า จำเลยลอบเข้าไปใต้ถุนเรือนใช้มีดแทงรอดพื้นเรือนขึ้นไปจำเลยไม่ได้มีเจตนาจะฆ่าให้ตาย ศาลนี้พิเคราะห์แล้วเห็นว่า การกระทำของจำเลยดังกล่าวยังฟังไม่ได้ว่าจำเลยมีเจตนาฆ่านางชู ศาลอุทธรณ์พิพากษาชอบแล้ว
จึงพิพากษายืน
