แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้ามฤดกได้ทำพินัยกรรม์ยกที่ดินให้แก่ผู้รับพินัยกรรม แต่ก่อนเจ้ามฤดกถึงแก่ความตาย ผู้รับพินัยกรรมต่างตกลงแบ่งทรัพย์ตามพินัยกรรมนั้นกันใหม่ โดยไม่ถือสิทธิที่จะได้ตามพินัยกรรม ดังนี้ สัญญาแบ่งทรัพย์ย่อมไม่มีผล เพราะขัดต่อ ป.ม.แพ่ง ฯ มาตรา 1619.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า นางใบมารดาโจทก์ ได้ทำพินัยกรรมยกนาให้โจทก์ นางใบตาย จำเลยได้เข้าคราดไถนาและหว่านกล้าลงในนา ขอให้ขับไล่ และเรียกค่าเสียหาย จำเลยทั้ง ๓ ให้การว่า นางใบไม่มีอำนาจทำพินัยกรรมยกนาทั้งหมดให้แก่โจทก์ โจทก์,จำเลย และน้อง ๆ ได้ทำหนังสือสัญญาแบ่งนามฤดกรายนี้ และต่างได้ครอบครองตามส่วนแบ่งในสัญญานั้นมาจนบัดนี้ คู่ความรับกันว่า นางใบได้ทำพินัยกรรมไว้จริง แต่ภายหลังโจทก์,จำเลยและผู้มีส่วนได้ในพินัยกรรมต่างตกลงแบ่งทรัพย์กันใหม่ โดยไม่ถือสิทธิที่จะได้ตามพินัยกรรม และโจทก์รับว่า ที่ ๆ โจทก์ฟ้อง ก็คือที่ ๆ โจทก์ยอมให้จำเลยปกครองตามสัญญาแบ่งทรัพย์นั้นเอง ทั้ง ๒ ฝ่ายขอให้ศาลวินิจฉัยว่า สัญญาแบ่งทรัพย์กันนี้ ใช้ได้หรือไม่ ศาลชั้นต้นงดสืบพะยาน แล้วพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่พิพาท และห้ามเกี่ยวข้อง
จำเลยฎีกา,
ศาลฎีกาเห็นว่า หนังสือพินัยกรรมนั้นเป็นหนังสือยกทรัพย์ให้แก่ผู้รับพินัยกรรม เมื่อผู้ทำพินัยกรรมตาย โดยปกติผู้ทำพินัยกรรมอาจเพิกถอนเปลี่ยนแปลงได้ ผู้รับพินัยกรรมยังไม่มีสิทธิประการใด จนกระทั่งผู้ทำพินัยกรรมตาย โจทก์ซึ่งเป็นผู้จะได้รับพินัยกรรมจะเอาทรัพย์ตามพินัยกรรมไปทำพินัยกรรมใด ๆ ย่อมไม่เป็นผล เพราะขัดต่อ ป.ม.แพ่งฯ มาตรา ๑๖๑๙
พิพากษายืน.
