แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์และพยานไม่มาศาลในวันนัดพิจารณา ศาลไม่อนุญาตให้เลื่อนแล้ววินิจฉัยว่าโจทก์ไม่มีพะยานมาสืบตามฟ้อง พิพากษายกฟ้อง ดังนี้ มิใช่เป็นเรื่องขาดนัด ศาลจะยกคดีขึ้นพิจารณาใหม่ตาม ป.ม.วิ.อาญา มาตรา 166 วรรค 2 ไม่ได้.
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องจำเลย ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้อง รับฉะเพาะข้อหาตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๓๒๗,๓๒๘,๓๒๙ และ ๑๔๕ จำเลยให้การปฏิเสธ ศาลชั้นต้นนัดพิจารณาครั้งแรก จำเลยแถลงว่าทนายจำเลยป่วยขอเลื่อนศาลสั่งเลื่อนไป ครั้นถึงวัดนัดพิจารณาครั้งที่ ๒ โจทก์และพะยานไม่มาศาล มาแต่ทนายโจทก์ ๆ แถลงว่าไม่ทราบเหตุขัดข้อง ขอเลื่อนคดีไป ศาลชั้นต้นเห็นว่า พะยานโจทก์ตามระบุพะยาน เป็นพะยานหมายทั้งนั้น โจทก์ไม่ได้ออกหมายเรียกมาในวันนัดเลย จึงไม่อนุญาตให้เลื่อน แล้วพิพากษายกฟ้อง รุ่งขึ้น โจทก์ยื่นคำร้องอ้างเหตุขัดข้อง แล้วขอให้ศาลมีคำสั่งยกคดีขึ้นพิจารณาใหม่ ศาลชั้นต้นสั่งให้ยกคำร้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา,
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ เมื่อศาลชั้นต้นไม่อนุญาตให้โจทก์เลื่อนการพิจารณาเมื่อสืบพะยาน แล้วินิจฉัยว่าโจทก์ไม่มีพะยานสืบตามฟ้อง แล้วพิพากษายกฟ้องของโจทก์ โจทก์หาอุทธรณ์คำพิพากษาว่าอย่างใดไม่ คำพิพากษาของศาลชั้นต้นจึงเป็นอันยุติ กรณีนี้มิใช่เป็นเรื่องขาดนัด ศาลจะยกขึ้นมาพิจารณาใหม่ตาม ป.ม.วิ.อาญา มาตรา ๑๖๖ วรรค ๒ ไม่ได้
พิพากษายืน.
