แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งยกคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยหากจำเลยยังติดใจอุทธรณ์ให้นำเงินค่าธรรมเนียมมาชำระภายใน 15 วัน จำเลยมิได้อุทธรณ์คำสั่งต่อมาจำเลยยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคำขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาใหม่ และขอให้ศาลสั่งรอการนำเงินค่าธรรมเนียมมาชำระจนกว่าจะได้ไต่สวนคำร้องใหม่แล้ว ศาลชั้นต้นสั่งยกคำร้อง และกำหนดเวลาให้นำค่าธรรมเนียมมาชำระภายใน 7 วัน จำเลยอุทธรณ์ฎีกาต่อมา ศาลอุทธรณ์และศาลฎีกาพิพากษายืน ดังนี้ เป็นการพิพากษายืนที่ให้ยกคำร้องของจำเลยที่ให้พิจารณาคำขอฟ้องอุทธรณ์อย่างคนอนาถาใหม่เท่านั้นมิใช่เห็นพ้องหรือเห็นชอบตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่กำหนดเวลาให้วางเงินค่าธรรมเนียม เพราะกำหนดเวลาให้ชำระเงินค่าธรรมเนียมเป็นอำนาจทั่วไปของศาลแต่ละชั้นศาล เมื่อศาลอุทธรณ์ศาลฎีกาพิพากษาโดยมิได้กำหนดเวลาชำระค่าธรรมเนียมให้ใหม่ การที่จำเลยนำเงินค่าธรรมเนียมมาชำระเมื่อพ้นเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนดไว้ ย่อมถือว่ามิได้ยื่นอุทธรณ์ให้ถูกต้องตามกฎหมายภายในกำหนดเวลา ไม่เป็นอุทธรณ์ที่จะรับไว้พิจารณา
ย่อยาว
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยแพ้คดี
จำเลยที่ 4 อุทธรณ์ และยื่นคำร้องขออุทธรณ์อย่างคนอนาถา
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า คดีของจำเลยที่ 4 ไม่มีเหตุสมควรอุทธรณ์ให้ยกคำร้องหากติดใจอุทธรณ์ให้นำเงินค่าธรรมเนียมมาชำระภายใน15 วัน จำเลยมิได้อุทธรณ์คำสั่ง
ต่อมาจำเลยที่ 4 ยื่นคำร้องขอให้พิจารณาคำขอดำเนินคดีอย่างคนอนาถาใหม่และขอให้ศาลสั่งรอการนำเงินค่าธรรมเนียมมาชำระต่อศาลไว้จนกว่าศาลจะได้ไต่สวนคำร้องใหม่
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ยกคำร้อง หากจำเลยที่ 4 ประสงค์จะอุทธรณ์ก็ให้นำค่าฤชาธรรมเนียมมาชำระต่อศาลภายใน 7 วันนับแต่วันมีคำสั่ง
จำเลยที่ 4 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 4 ฎีกา
ศาลฎีกาพิพากษายืน โดยศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลฎีกาให้จำเลยฟังเมื่อวันที่ 4 เมษายน 2523
ต่อมาวันที่ 9 เมษายน 2523 จำเลยที่ 4 จึงนำเงินค่าธรรมเนียมมาวาง
ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า จำเลยที่ 4 มิได้วางค่าธรรมเนียมภายในเวลาที่ศาลชั้นต้นสั่ง ไม่รับค่าธรรมเนียมของจำเลยที่ 4 ไว้
จำเลยที่ 4 อุทธรณ์คำสั่ง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 4 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า กรณีที่ศาลชั้นต้นได้มีคำสั่งให้ยกคำร้องขอของจำเลยที่ 4 ที่ให้พิจารณาคำขอฟ้องอุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยที่ 4 ใหม่และมีคำสั่งกำหนดเวลาให้จำเลยที่ 4 นำเงินค่าธรรมเนียมอุทธรณ์มาชำระต่อศาลภายใน 7 วันนั้น คำสั่งกำหนดเวลาดังกล่าวเป็นการกำหนดเวลาโดยอาศัยอำนาจของศาลที่มีอยู่ทั่วไป เพื่อให้จำเลยที่ 4 มีเวลานำเงินค่าธรรมเนียมอุทธรณ์มาชำระได้ในเมื่อกำหนดเวลาที่จำเลยที่ 4 จะชำระค่าธรรมเนียมตามกฎหมายได้ผ่านพ้นไปแล้ว จึงเป็นคนละเรื่องกับคำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้ยกคำร้องขอของจำเลยที่ 4 ที่ให้พิจารณาคำขอฟ้องอุทธรณ์อย่างคนอนาถาของจำเลยที่ 4 ใหม่ ดังนั้นที่จำเลยที่ 4 อุทธรณ์ฎีกาต่อไปและศาลอุทธรณ์ศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นนั้นจึงเป็นการพิจารณาพิพากษายืนตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่ให้ยกคำร้องขอของจำเลยที่ 4 ที่ให้พิจารณาคำขอฟ้องอุทธรณ์อย่างคนอนาถาใหม่เท่านั้น หาใช่เป็นการเห็นชอบและเห็นพ้องตามคำสั่งศาลชั้นต้นที่กำหนดเวลาให้นำเงินค่าธรรมเนียมอุทธรณ์มาชำระต่อศาลภายใน 7 วัน ดังที่จำเลยที่ 4 ฎีกาไม่ เพราะการกำหนดเวลาดังกล่าวเป็นอำนาจทั่วไปของศาลแต่ละชั้นศาล เมื่อศาลอุทธรณ์และศาลฎีกาพิพากษาโดยไม่ได้กำหนดเวลาให้จำเลยที่ 4 นำเงินค่าธรรมเนียมอุทธรณ์มาชำระต่อศาลขึ้นใหม่และจำเลยที่ 4 ได้นำเงินค่าธรรมเนียมอุทธรณ์มาชำระเมื่อพ้นกำหนดเวลาที่ศาลชั้นต้นกำหนดไว้ ย่อมถือว่าจำเลยที่ 4มิได้ยื่นอุทธรณ์ให้ถูกต้องตามกฎหมายภายในกำหนดเวลา จึงไม่เป็นอุทธรณ์ที่จะรับไว้พิจารณา ศาลล่างทั้งสองไม่รับค่าธรรมเนียมอุทธรณ์ที่จำเลยที่ 4 นำมาชำระจึงชอบแล้ว
พิพากษายืน
