แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ตายชักมีดพกแทงจำเลย จำเลยวิ่งหนีไปรอบๆ บ้าน จำเลยสะดุดรากไม้ล้มลง ผู้ตายตามไปทันก็เอามีดพกแทงถูกที่ขาขวา 1 แผล จำเลยลุกวิ่งหนีเข้าบ้าน ผู้ตายตามไปอีก จำเลยก็หยิงมีดพร้าถือไว้และวิ่งหนีไป เหนื่อยก็หยุดหันสู้ผู้ตายโดยฟังไป 3 ที เพราะจำเลยหนีผู้ตายก็ยังตามไปเรื่อยไม่หยุดยั้ง การที่จำเลยใช้มีดพร้าฟันไป 3 ที โดยไม่รู้ว่าถูกตรงไหนบ้าง เพราะมืดแล้ว ถือว่าได้กระทำไปพอสมควรแก่เหตุ เป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดพร้าฟันนายเซี้ยน ด้วยเจตนาฆ่า นายเซี้ยนมีบาดแผลที่คอกว้างประมาณ ๒ นิ้ว ยาวประมาณ ๔ นิ้ว คอเกือบขาด กับที่ข้อมือซ้ายขาดจากแขนท่อนล่าง บาดเจ็บสาหัสและถึงแก่ความตาย
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วฟังว่า จำเลยฆ่าผู้ตายจริง โดยป้องกันตัว แต่จำเลยทำเกินสมควรแก่เหตุ มีผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๘๘ ประกอบด้วยมาตรา ๖๙ จำคุก จำเลยมีกำหนด ๘ ปี จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๗๘ กึ่งหนึ่ง คงจำคุก ๔ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยกระทำไปเป็นการป้องกันตัวพอสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า ก่อนที่จำเลยจะใช้มีดพร้าฟันผู้ตายนั้น ผู้ตายหาว่าจำเลยไม่เคารพผู้ใหญ่ จำเลยว่าเอาอะไรมาพูด ผู้ตายก็โกรธ ชักมีดพกออกมาแทงจำเลยถูกใหล่ขวาถลอก จำเลยวิ่งหนีไปรอบๆ บ้านจำเลย จำเลยสะดุดรากไม้ล้มลง ผู้ตายตามไปทันก็เอามีดพกแทงถูกที่ขาขวา ๑ แผล แล้วจำเลยลุกวิ่งหนีเข้าบ้าน ผู้ตายตามไปอีก จำเลยก็หยิบมีพร้าถือไว้และวิ่งหนีไป และเหนื่อยก็หยุดหันสู้ผู้ตายโดยฟันไป ๓ ที เพราะจำเลยหนีผู้ตายก็ยังตามไปเรื่อยไม่หยุดยั้ง การที่จำเลยใช้มีดพร้าฟันไป ๓ ที โดยไม่รู้ว่าถูกตรงไหนบ้างเพราะมืดแล้ว การกระทำของจำเลยเช่นนี้ ศาลฎีกาเห็นว่า ตั้งแต่เริ่มแรกจำเลยก็ถูกผู้ตายข่มเหงตลอดมา โดยผู้ตายเอามีดพกแทงถูกที่ไหล่ถลอก ๑ แห่ง แล้ว่จำเลยก็วิ่งหนีเข้าบ้าน แต่เข้าบ้านไม่ได้เพราะประตูปิด ก็เลยวิ่งไปรอบๆ บ้าน ผู้ตายก็ยังวิ่งไล่ตามไปจนจำเลยไปสะดุดเอารากต้นไม้ล้มลง ผู้ตายตามไปทันก็เอามีดพกแทงถูกขาขวา ๑ แผล แล้วจำเลยรีบลุกวิ่งหนีเข้าบ้านและได้หยิบเอามีดพร้าข้างฝาได้มาถือไว้เพื่อขู่ไม่ให้ไล่ตาม แต่ผู้ตายก็ถือมีดวิ่งไล่ตามเข้ามาในบ้านจำเลย จำเลยวิ่งหนีไปนอกบ้าน วิ่งไปได้สัก ๑๕ วา เหนื่อยและเจ็บขาที่ถูกแทง วิ่งไปไม่ไหว ก็พอดีผู้ตายวิ่งมาทันจำเลยและจะเข้าทำร้ายจำเลย จำเลยก็ฟันไป ๓ ที ถูกตรงไหนไม่รู้ ผู้ตายล้มลงและปรากฏว่าถึงแก่ความตาย การที่ผู้ตายแทงจำเลย ๒ ครั้ง ทั้งๆ ที่จำเลยวิ่งหนี ผู้ตายก็วิ่งตามจำเลยเพื่อจะทำร้ายโดยไม่ลดละ จำเลยเห็นภยันตรายซึ่งเกิดจากการประทุษร้ายอันละเมิดต่อกฎหมายใกล้จะมาถึงตัวก็ใช้มีดพร้าฟังผู้ตายไป ๓ ที และปรากฏว่าผู้ตายถูกฟันตาย จึงฟังได้ชัดว่าจำเลยถูกข่มเหงโดยไม่เป็นธรรม และจำเลยได้กระทำการป้องกันตัวเพื่อให้พ้นภยันตรายที่จะมาถึงตน และไม่มีทางจะหลีกเลี่ยงได้ ถือได้ว่ากระทำไปพอสมควรแก่เหตุ การกระทำนั้นจึงเป็นการป้องกันโดยชอบด้วยกฎหมาย
พิพากษายืน
