แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาจ้างเฝ้ารักษาไม้มีข้อความว่า ผู้รับจ้างยอมรับเฝ้ารักษาไม้ของกลางโดยคิดค่าจ้างเฝ้ารักษาเป็นรายเดือนตามจำนวนปริมาตรของไม้ถ้าไม้ที่รับจ้างเฝ้ารักษาขาดหายหรือเป็นอันตรายยอมให้ผู้จ้างปรับไหมตามชนิดและปริมาตรของไม้ที่สูญหายหรือเป็นอันตรายไป ในระหว่างที่ผู้รับจ้างเฝ้ารักษาไม้ตามสัญญา ผู้จ้างอาจขนไม้ของกลางทั้งหมดหรือบางส่วนไปจากที่เดิมในเวลาใดก็ได้ ไม้ที่นำไปแล้วเป็นอันพ้นจากความรับผิดของผู้รับจ้างสัญญาเช่นนี้ต้องถือว่าเป็นสัญญาจ้างแรงงาน เพราะอำนาจการครอบครองไม้อยู่แก่ผู้จ้างผู้รับจ้างเพียงแต่เฝ้ารักษามิให้ไม้สูญหายหรือเป็นอันตรายไป
การที่เกิดฝนตกผิดปกติติดต่อกันหลายวันทำให้น้ำในคลองไหลเชี่ยวจนสามารถพัดพาไม้ที่ผูกรวมเป็นแพอยู่ในคลองออกไปสู่แม่น้ำตามหาไม่พบนั้น เป็นกรณีที่ไม้หลุดลอยหายไปเนื่องจากภัยธรรมชาติเหลือวิสัยที่จะป้องกันได้นับเป็นเหตุสุดวิสัย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์จ้างจำเลยเฝ้ารักษาไม้ของกลางชนิดต่าง ๆ รวมทั้งสิ้น 187.10 ลูกบาศก์เมตร ปรากฏตามสัญญาจ้างเฝ้ารักษาท้ายฟ้อง ต่อมาปรากฏว่าไม้ของกลางได้สูญหายไปทั้งหมดในขณะที่จำเลยดูแลรักษาอยู่ตามสัญญา จำเลยต้องชดใช้ค่าปรับไหมแก่โจทก์ขอให้จำเลยชำระเงิน 43,559 บาทแก่โจทก์พร้อมด้วยดอกเบี้ย
จำเลยให้การว่า สัญญาระหว่างโจทก์จำเลยยังไม่มีผลบังคับ เพราะโจทก์ยังมิได้นำไม้มากองรวมกันและตรวจสอบปริมาตรเนื้อไม้ ส่งมอบแก่จำเลยแล้ว ไม้ตามสัญญามีคนร้ายลักไปบางส่วนและบางส่วนถูกน้ำพัดพาไปเพราะเหตุสุดวิสัย จำเลยไม่ต้องรับผิด
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า สัญญาจ้างเฝ้ารักษามีผลผูกพันจำเลย การที่ไม้ของกลางหายไปไม่ใช่เหตุสุดวิสัย พิพากษาให้จำเลยชำระเงิน 43,559 บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ย
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า สัญญาจ้างเฝ้ารักษาไม้ของกลางตามฟ้องเป็นสัญญาจ้างแรงงาน ไม้ของกลางถูกคนร้ายลักไปและหลุดลอยน้ำหายไปเพราะกรณีเหลือวิสัยที่จำเลยจะป้องกันได้ จำเลยไม่ต้องรับผิด พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกาว่า สัญญาจ้างเฝ้ารักษาตามฟ้องเป็นสัญญาจ้างทำของไม้ถูกคนร้ายลักไปจำเลยต้องรับผิด ส่วนไม้ที่ถูกน้ำพัดพาไปก็ไม่ถึงกับเป็นเหตุสุดวิสัยจำเลยต้องใช้ค่าปรับตามสัญญาแก่โจทก์
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า สัญญาจ้างเฝ้ารักษาตามฟ้องมีข้อความว่า จำเลยผู้รับจ้างยอมรับเฝ้ารักษาไม้ของกลางโดยคิดค่าจ้างเฝ้ารักษาเป็นอัตราเมตรละ 50 สตางค์ต่อเดือน ถ้าไม้ที่รับจ้างเฝ้ารักษาขาดหายหรือเป็นอันตรายยอมให้ผู้จ้างปรับไหมเมตรละ 250 บาทสำหรับไม้ยาง และ 200 บาทสำหรับไม้ตะเคียนไม้ขนุนตามจำนวนที่สูญหายหรือเป็นอันตรายไป ในระหว่างเวลาที่ผู้รับจ้างเฝ้ารักษาไม้ของกลางตามสัญญา ผู้จ้างอาจขนไม้ของกลางทั้งหมดหรือแต่บางส่วนไปจากที่เดิมเวลาใด ๆ ก็ได้ ไม้ที่ได้นำไปแล้วเป็นอันพ้นจากความรับผิดของผู้รับจ้าง สัญญาเช่นนี้ต้องถือว่าเป็นสัญญาจ้างแรงงาน เพราะอำนาจการครอบครองไม้ของกลางอยู่แก่ผู้จ้าง ผู้รับจ้างเพียงแต่เฝ้ารักษามิให้ไม้ของกลางสูญหายหรือเป็นอันตรายไป การที่ไม้ของกลางที่ผูกเป็นแพอยู่ในคลองถึงสามหมู่บ้านหายไป20 ท่อนในวันรุ่งขึ้นจากวันที่จำเลยทำสัญญารับจ้างเฝ้ารักษา ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า มิใช่ความผิดในการเฝ้ารักษาของจำเลยและจำเลยได้ทำหน้าที่รับจ้างพอสมควรแล้ว โจทก์ฎีกาเพียงว่าเป็นความผิดของจำเลยเพราะสัญญารายนี้เป็นสัญญาจ้างทำของ เมื่อได้วินิจฉัยแล้วว่าเป็นสัญญาจ้างแรงงาน ฎีกาของโจทก์เรื่องนี้จึงตกไป ส่วนไม้ของกลางที่ถูกกระแสน้ำพัดพาออกสู่แม่น้ำหายไป เห็นว่า การที่ฝนตกผิดปกติติดต่อกันหลายวันทำให้น้ำในคลองไหลเชี่ยวจนสามารถพัดพาไม้ของกลางซึ่งผูกรวมกันเป็นแพไว้จำนวน 100 กว่าท่อน ออกสู่แม่น้ำตามหาไม่พบเลยนั้นการหายไปของไม้ของกลางจึงเนื่องมาจากภัยธรรมชาติเหลือวิสัยที่จำเลยจะป้องกันไม่ให้เกิดภัยพิบัตินั้นขึ้นได้
พิพากษายืน
