คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 496/2490

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การเอาน้ำสุราของผู้อื่นไปซุกซ่อนโดยเจตตนาจะให้พ้นจากการจับกุม ไม่มีผิดฐานมีสุรา

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีน้ำข้าวหมักดองเมาซึ่งมีแรงแองกอฮอล์สามารถดื่มกินมึนเมาได้เช่นเดียวกับสุรา มีปริมาณ ๒๐ ลิตร์ ไว้ในครอบครอง โดยจำเลยรู้อยู่แล้วว่าเป็นน้ำข้าวหมักดองเมาทำขึ้นโดยมิชอบด้วยกฎหมาย และมิได้รับอนุญาตขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.ภาษีชั้นในแก้ไขเพิ่มเติม ๒๔๗๖ ม. ๘
ทางพิจารณาได้ความว่า จำเลยอยู่บ้านอื่น ได้ไปช่วยงานบวชนาคนางสุ่ยผู้เป็นป้าอันเป็นบ้านที่เจ้าพนักงานไปค้นสุราเถื่อน จำเลยได้หิ้วไหน้ำข้าวหมักของกลางออกจากบ้านนางสุ่นไปเพื่อซ่อนในป่า
ศาลอุทธรณ์ พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลฎีกา พิจารณาเห็นว่า คดีฟังได้เพียงว่าจำเลยได้หิ้วใหน้ำข้าวหมักดองของกลางไปไว้ในป่าไม่ได้ความว่าจำเลยได้เกี่ยวข้องแก่ของกลางยิ่งไปกว่านั้น ทั้งจำเลยไม่ใช่เจ้าของบ้านการกระทำส่อให้เห็นว่ามีเจตนาเพียงพอไปให้พ้นจากการจับกุม ยังไม่พอฟังว่าจำเลยมีไว้ในครอบครองหรือพิทักษ์ จึงพิพากษายืน

Share