แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤติการที่เป็นการชิงทรัพย์ไม่ใช่ลักทรัพย์ และทำร้ายเจ้าทรัพย์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยมีสาตราวุธเข้าไปลักทรัพย์และทำร้ายเจ้าทรัพย์บาดเจ็ยศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญามาตรา ๓๐๐ ให้จำคุก ๕ ปี
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าข้อทีจำเลยทำร้ายเจ้าทรัพย์ตอนหลังนี้ขาดตอนจากการลักทรัพย์เพราะเจ้าทรัพย์ได้ตีจำเลยล้มไปก่อนไก่ที่ลักมาหลุดมือหนีไปแล้ว เหตุที่จำเลยกลับฟันเจ้าทรัพย์ในตอนหลังนี้จึงอากเป็นเพราะแค้นเคืองที่ถูกทำร้าย ไม่ใช่เพื่อประโยชน์ในการลักหรือเพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นอาญาอย่างใด จึงพิพากษาแก้ว่าจำเลยผิดฐานลักทรัพย์กระทงหนึ่ง และฐานทำร้ายเจ้าทรัพย์มีบาดเจ็บ ให้รวมลงโทษจำคุก ๑ ปี
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยทำร้ายเจ้าทรัพย์นั้นเป็นการต่อเนื่องกับการลักทรัพย์ยังไม่ขาดตอนกัน และเมื่อทำร้ายแล้วก็หนีไป เห็นได้ว่าได้ทำร้ายเพื่อหลีกเลี่ยงให้พ้นอาญา จึงพิพากษากลับศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลชั้นต้น
