แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประกาศวิธีนับเวลาในราชการ พ.ศ.2471 พะยานเบิกความว่าจำเลยทำผิดวันที่ 15 เวลากลางคืน 1 นาฬิกานั้น+ถือว่าพยานหมายถึง+ วันที่ 14 ตามกฎหมายลักษณอาญา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อเวลาระหว่างตั้งแต่พระอาทิตย์ตกวันที่ ๑๔ ถึงพระอาทิตย์ขึ้นวันที่ ๑๕ เมษายน พ.ศ.๒๔๘๒ ซึ่งเป็นเวลากลางคืนตามกฎหมาย จำเลยทำผิด พ.ร.บ.ป้องกันสัญจรโรค จำเลยให้การปฏิเสธ
โจทก์นำพะยานปากแรกมาสืบเบิกความว่าจำเลยทำผิดและตำรวจจับจำเลยเมื่อวันที่ ๑๕ เมษายน ศกนี้เวลา ๑ นาฬิกาเศษ เมื่อพะยานปากนี้เบิกความแล้ว ศาลแขวงสั่งงดสืบพะยานและวินิจฉัยว่าโจทก์ฟ้องผิดวัน ให้ยกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าฟ้องของโจทก์ไม่ผิดวันจึงให้ศาลแขวงพิจารณาพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกาศาลฎีกาวินิจฉัยว่าคดีนี้พะยานระบุว่าจำเลยทำผิดเมื่อวันที่ ๑๕ เวลากลางคืนเวลา ๑ นาฬิกา เวลา ๑ นาฬิกาของวันที่ ๑๕ นี้ย่อมเห็นได้ชัดว่าพะยานมุ่งถึงเวลากลางคืนของวันที่ ๑๔ นั้นเอง เพราะพะยานเบิกความนับเวลาตามประกาศลงวันที่ ๑๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๗๑ ฉะนั้นฟ้องของโจทก์จึงไม่ผิดวัน จึงพิพากษยืนตามศาลอุทธรณ์
