แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทั้ง 2 ฝ่ายต่างวิวาทใช้ปืนยิงกันในระยะซึ่งอาจเป็นอันตรายแก่ชีวิต มีผิดฐานพยายามฆ่าคน
ย่อยาว
ได้ความว่า ท.ร้องท้าให้ ม.มายิงกัน ม.กับ ส.ถือปืนออกมา แล้วทั้ง ๒ ฝ่ายก็ใช้กระสุนปลายยิงต่อสู้กันในระยะห่างกันราว ๑๐ วาเศษ แต่ไม่ได้ความว่าใครยิงใครก่อน ม.ถูกกระสุนปืนที่หน้าเขาทั้ง ๒ ข้าง ๙ แห่งรักษา ๔๐ วันหาย ท.ไม่มีบาดเจ็บ โจทก์จึงขอให้ลงโทษตาม ม.๒๔๙ – ๖๐
ศาลเดิมทำความเห็นส่งศาลอาญาว่า ท.มีผิดตาม ม.๒๕๔ ควรจำคุก ๒ ปี ม.มีผิดตาม ม.๓๓๕ ข้อ ๑๔ ควรจำคุก ๑๐ วันปรับ ๕๐ บาทส่วน ช.ให้ปล่อยตัวไป
ศาลอาญาตัดสินว่า ท.ม.มีผิดฐานพยายามฆ่าคนตาม ม.๒๔๙ – ๖๐ ให้จำคุกคนละ ๑๐ ปี และปล่อย ช.ไป
ศาลอุทธรณ์ตัดสินยืนตามศาลอาญาและให้ริบปืนของกลาง
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การวิวาทต่อสู้ใช้ปืนยิงกันในระยะใกล้อันสามารถเป็นอันตรายแก่ชีวิตได้จน ม.ถูกบาดเจ็บเช่นนี้ แสดงให้เห็นเจตนาว่าจะฆ่ากันให้ถึงตาย จึงตัดสินยืนตามศาลอุทธรณ์
