แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทายาทตามพินัยกรรม หลอกลวงให้ผู้ทำพินัยกรรมทำใบมอบอำนาจให้แล้วเอาไปจัดการโอนที่ดินที่ตนจะได้รับตามพินัยกรรมเป็นของตนเสีย กรณีเช่นนี้ไม่ถือว่าเป็นการฉ้อฉลให้เจ้ามรดกเพิกถอนหรือเปลี่ยนแปลงพินัยกรรมผู้นั้นจึงมิต้องถูกกำจัดมิให้รับมรดกฐานเป็นผู้ไม่สมควร
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่านายวันนางบุญได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์ให้บุตรบางคน เฉพาะที่เป็นปัญหาคือการยกที่ดินรายพิพาทในคดีนี้ให้แก่นางช่วงผู้เป็นบุตร โดยมีเงื่อนไขว่าถ้านายวันหรือนางบุญถึงแก่กรรมไปก่อนหรือหลังก็ตาม นางช่วงจะต้องออกเงินค่าทำศพให้แก่ผู้ถึงแก่กรรมคนละ ๒,๐๐๐ บาท ถ้านางช่วงไม่ยอมออกก็ให้ที่แปลงนี้ตกแก่ทายาทต่อไป ต่อมานางช่วงได้หลอกลวงให้นายวันนางบุญลงลายมือชื่อในหนังสือมอบอำนาจ ๑ ฉบับ แล้วทำเป็นหนังสือมอบอำนาจให้นางช่วงขายที่พิพาทรวมทั้งเรือน ๓ หลังให้แก่นางช่วง เจ้าพนักงานทำการโอนให้เสร็จแล้ว เมื่อนายวันตายนางช่วงได้แสดงตนเป็นเจ้าของ นางบุญจึงฟ้องนางช่วง คดีนั้นถึงที่สุดศาลพิพากษาให้ถอนชื่อนางช่วงออกจากโฉนด คดีนี้อัยการได้ฟ้องแทนนางช่วง อ้างสิทธิตามพินัยกรรม โดยนางช่วงได้นำเงินค่าทำศพ ๒,๐๐๐ บาทไปมอบให้แก่นางบุญ จำเลยและทายาทอื่น ๆ แต่ไม่มีใครยอมรับ จึงขอให้ถอนชื่อนายวันผู้ตายออกจากโฉนดลงชื่อนางช่วงเป็นเจ้าของแทน
จำเลยต่อสู้ว่า (๑) พินัยกรรมไม่สมบูรณ์ (๒) นางช่วงใช้กลฉ้อฉลทำให้พินัยกรรมเสียผลไปทั้งฉบับ นางช่วงไม่จ่ายเงินค่าทำศพ นางช่วงถูกจำกัดสิทธิมิให้รับมรดกตาม ป.พ.พ.ม. ๑๖๐๕,๑๖๐๖
ศาลชั้นต้นเห็นว่า (๑) พินัยกรรมสมบูรณ์ (๒) นางช่วง ใช้กลฉ้อฉลให้จำเลยและนายวันทำใบมอบอำนาจขายที่พิพาทแก่นางช่วง จึงถูกจำกัดมิให้รับมรดกตาม ม. ๑๖๐๖ (๔) พิพากษายกฟ้องโจทก์ ไม่จำเป็นต้องวินิจฉัยประเด็นข้ออื่นต่อไป
โจทก์อุทธรณ์ในประเด็นข้อ ๒ ข้อเดียว ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกาเฉพาะประเด็นข้อ ๒
ศาลฎีกาเห็นว่าตาม ป.พ.พ.ม. ๑๖๐๖ (๔) หมายถึงเรื่องฉ้อฉลให้เจ้ามรดกทำหรือเพิกถอนหรือเปลี่ยนแปลงพินัยกรรมโดยตรงเท่านั้น แต่การฉ้อฉลของนางช่วงกรณีนี้ไม่เกี่ยวหรือกระทบกระเทือนถึงพินัยกรรมแต่ประการใดจะยก ม.๑๖๐๖(๔) มาจำกัดสิทธินางช่วงไม่ได้ พิพากษาให้ยกคำพิพากษาศาลล่างทั้งสองเสีย ให้ศาลชั้นต้นดำเนินการพิจารณาในประเด็นข้ออื่นต่อไป
