แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ปัญหาที่ไม่ได้เถียงกันมาในชั้นศาลล่างจะมาเถียงชั้นฎีกาไม่ได้
ย่อยาว
จำเลยกู้เงินโจทก์ๆจึงฟ้องให้จำเลยล้มละลายโดยไม่ได้กล่าวว่าการกู้เงินรายนี้จำเลยได้มอบโฉนดใว้ให้โจทก์ยึดถือพอจำเลยให้การแล้ว โจทก์ก็งดคดีล้มละลาย กลับมาฟ้องจำเลยให้ใช้เงินตามสัญญากู้ จำเลยแม้ว่าได้ชำระเงินแล้ว
ศาลล่างทั้งสองตัดสินให้จำเลยใช้เงินตามฟ้อง
จำเลยฎีกา (๑) ศาลให้จำเลยสืบพะยานก่อน (๒) ศาลรับฟังพะยานนอกประเด็น (๓) โจทก์ฟ้องคดีล้มละลายไม่ได้กล่าวว่าจำเลยมอบโฉนดเป็นประกันแต่มาในคดีนี้โจทก์กลับบอกว่าได้รับโฉนดจากจำเลยเป็นประกัน ศาลไม่ควรรับไว้พิจารณา
ศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาข้อ (๑) – (๒) นั้นไม่ได้เถียงกันมาแต่ขั้นแรก จะมาเถียงในขั้นฎีกาไม่ได้ ส่วนฎีกาข้อ (๓) นั้นเห็นว่าไม่เป็นประเด็นสำคัญในคดี เพราะโจทก์ในคดีล้มละลายคงถือว่าไม่ใช่เจ้าหนี้ที่มีประกัน จึงไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงโฉนด และจำเลยก็รับรู้อยู่แล้วว่าโจทก์ยึดถือโฉนดของตนใว้ จึงตัดสินยืนตามศาลล่าง
