แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ครอบครองที่ดินที่มีเพียงใบไต่สวนเท่านั้น จะยื่นคำร้องขอให้ศาลแสดงว่าที่ดินเป็นกรรมสิทธิของผู้ร้องโดยทางครอบคครองตาม ป.ม.แพ่ง ม. 1382 ไม่ได้ เพราะใบไต่สวนไม่ใช่หนังสือสำคัญแสดงกรรมสิทธิ ม.188 (1) เป็นบทบัญญัติว่าด้วยวิธีปฏิบัติสำหรับคดีไม่มีข้อพิพาทว่า ต้องดำเนินไปอย่างไรเท่านั้น ไม่ใช่เป็นที่สนับสนุนให้ทุกคนมีสิทธิเสนอคดีไม่มีข้อพิพาททุกเรื่องทุกราย
ย่อยาว
ผู้ร้องยื่นคำร้องขอให้ศาลมีคำสั่งแสดงว่าที่ดินตามใบไต่สวนที่ ๓๒๙ เป็นกรรมสิทธิของผู้ร้องโดยทางครอบครองตาม ป.ม.แพ่ง ม.๑๓๘๒ โดยนางคร้ามกับพวกผู้มีขื่อในใบไต่สวนนั้น ได้ขายแก่ผู้ร้องเป็นเงิน ๑๐๐ บาท แต่ใบไต่สวนนั้นหาย จึงมิได้ทำหนังสือซื้อขายและจดทะเบียนต่อพนักงานเจ้าหน้าที่บัดนี้ผู้ขายได้ถึงแก่กรรมไปหมดแล้ว ผู้ร้องไปร้องขอทางทะเบียนที่ดิน เจ้าพนักงานว่าทำให้ไม่ได้เพราะไม่มีอำนาจ ต้องขอคำสั่งจากศาล
ศาลชั้นต้นเห็นว่า คดีไม่มีใครโต้แย้งสิทธิของผู้ร้อง จึงมีคำสั่งให้ยกคำร้องศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ผู้ร้องฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตาม พ.ร.บ.ออกโฉนดที่ดิน (ฉบับที่ ๗) พ.ศ.๒๔๘๖ ม.๑๔ ว่าด้วยการจดทะเบียน การได้มาซึ่งกรรมสิทธิตามมาตรา ๑๓๘๒ สำหรับที่ดินที่มีหนังสือสำคัญแสดงกรรมสิทธิอยู่แล้วจึงจะยื่นคำร้องขอให้ศาลแสดงกรรมสิทธิว่าเป็นของตนได้ แต่เรื่องนี้เป็นที่ดินที่มีเพียงใบไต่สวน ซึ่งไม่ใช่หนังสือสำคัญแสดงกรรมสิทธิ จึงยื่นคำร้องขอให้ศาลแสดงกรรมสิทธิ จึงยื่นคำร้องขอให้ศาลแสดงกรรมสิทธิ ดังนี้ไม่ได้
พิพากษายืน
