แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้ตายพูดโต้ตอบกับจำเลยด้วยเรื่องที่ผู้ตายพาผู้ใหญ่บ้านกับพวกมานับต้นสาคู จำเลยโกรธจึงแทงผู้ตายก่อนแล้วผู้ตายหยิบไม้ตีและเข้ากอดปล้ำกันจนเกิดบาดแผลด้วยกันทั้งสองฝ่าย ผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะพิษบาดแผลที่ถูกแทง ดังนี้ กรณีหาใช่เป็นการที่จำเลยกระทำโดยป้องกันตัวไม่ เพราะเรื่องเกิดขึ้นโดยจำเลยเริ่มลงมือทำร้ายก่อน
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้มีดปลายแหลมแทงนายหุ้น เกื้อกูลโดยเจตนาฆ่าเป็นบาดแผลหลายแผล นายหุ้นทนพิษบาดแผลไม่ได้ได้ถึงแก่ความตายในวันนั้นเอง ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘
จำเลยให้การว่า แทงทำร้ายนายหุ้นตายจริง แต่ทำไปเพื่อป้องกันตัว
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘ จำคุก ๑๖ ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงฟังว่า ผู้ตายพูดโต้ตอบกับจำเลยในคราวที่ผู้ตายพาพวกผู้ใหญ่บ้านมานับต้นสาคู พูดกันแล้วจำเลยโกรธได้เข้าแทงก่อน แล้วผู้ตายหยิบไม้ตีและเข้ากอดปล้ำกันจนผู้ตายมีแผลที่จำเลยแทงเอาหลายแผล มีผลทำให้ผู้ตายตาย บาดแผลของจำเลยนั้นศาลก็เชื่อว่ามีขึ้นในตอนนั้นได้เหมือนกัน ซึ่งอาจจะเป็นได้โดยจำเลยกอดปล้ำกับผู้ตาย แล้วมีดนั้นถูกจำเลยด้วย หรือมีการแย่งมีดได้แล้วแทงกันไปแทงกันมา แต่แม้จะเป็นเช่นนั้นก็ตาม เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ชัดอยู่ส่วนหนึ่งว่า ผู้ตายตายเพราะพิษบาดแผลที่จำเลยแทงเอาในครั้งกระนั้นแล้ว จำเลยก็ย่อมมีความผิดตามที่ฟ้องไว้ กรณีหาใช่เป็นการที่จำเลยกระทำโดยป้องกันตัวไม่ เพราะเรื่องเกิดขึ้นโดยจำเลยเริ่มลงมือทำร้ายก่อน ที่ศาลล่างฟังข้อเท็จจริงลงโทษจำเลยมาแล้วนั้นเป็นการชอบแล้ว
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ยกฎีกาจำเลย
