แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความรับผิด ค้ำประกัน เข้าแล้ว ขอถอนไม่ได้ การลงเงินเล่นแชร์เปียหวยไม่ใช่เรื่องฝากทรัพย์
ย่อยาว
จำเลยที่ ๑ เป็นผู้จัดการวงแชร์ จำเลยที่ ๒ เป็นผู้ค้ำประกันต่อผู้มาลงเงินเล่นแชร์ในวงของจำเลย โจทก์ได้มาลงแชร์วงจำเลย แต่ พ.ศ. ๒๔๗๐ จนถึง พ.ศ. ๒๔๗๑ รวมเป็นเงิน ๑๒๔๐ บาท จำเลยที่ ๑ ไม่มีเงินจะจ่ายให้โจทก์ จึงทำใบรับสภาพหนี้ ให้โจทก์ไว้เท่าจำนวนเงินที่โจทก์ส่ง ครั้นใน พ.ศ. ๒๔๗๑ นั้นเองจำเลยจำเลยที่ ๑ ขอลาออกจากผู้รับรองวงแชร์รายนี้ จึงมีปัญหาว่าจำเลยที่ ๒ จะต้องรับผิดต่อโจทก์ด้วยหรือไม่
ศาลฎีกาตัดสินว่า จำเลยที่ ๒ ต้องรับผิดด้วยเพราะการลาออกของจำเลยที่ ๒ เป็นเวลาภายหลังที่โจทก์ลงเงินในวงแชร์จำเลยแล้ว แลการที่โจทก์จะคัดค้านการลาออกของจำเลยที่ ๒ หรือไม่ ๆ เป็นข้อสำคัญ เพราะไม่มีกฎหมายใดที่จะให้โอกาศจำเลยที่ ๒ ลาออกได้ ส่วนใบรับสภาพหนี้ที่จำเลยที่ ๑ ทำให้โจทก์นั้น แม้ภายหลังที่จำเลยที่ ๒ ลาออกก็ไม่ผิดแปลกอะไร จำเลยที่ ๒ จะรู้เห็นด้วยหรือไม่ ก็ไม่สำคัญ เพราะจำเลยที่ ๑ เป็นผู้จัดการได้ทำไปโดยสุจริตแลเรื่องเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องฝากทรัพย์ข้ออายุความที่จำเลยคัดค้านฟังไม่ขึ้นจึงให้จำเลยทั้ง ๒ ใช้เงินโจทก์ตามฟ้อง
