แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างเกี่ยวกับเงินโบนัสกำหนดให้การประเมินผลพนักงานหรือลูกจ้างของจำเลยคิดจากผลงานตั้งแต่วันที่1พฤศจิกายน2536ถึงวันที่30ตุลาคม2537ซึ่งระหว่างวันเวลาดังกล่าวไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้กระทำผิดระเบียบข้อบังคับของจำเลยหรือมีเหตุอื่นอันสมควรที่จะไม่ให้โจทก์ได้รับเงินโบนัสจำเลยจะนำเอาเหตุที่โจทก์กระทำผิดโดยเล่นการพนันเมื่อวันที่17พฤศจิกายน2537ซึ่งเป็นเวลาภายหลังจากการคิดประเมินผลพนักงานดังกล่าวแล้วมาอ้างเป็นเหตุว่าโจทก์ไม่ควรมีสิทธิได้รับเงินโบนัสไม่ได้ ศาลแรงงานพิพากษาให้จำเลยจ่ายดอกเบี้ยให้โจทก์ในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีเกินไปกว่าที่ปรากฎในคำฟ้องที่ขอให้จำเลยจ่ายดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดต่อปีศาลฎีกาสมควรแก้ไขเสียให้ถูกต้อง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นลูกจ้างจำเลย ตำแหน่งพนักงานอะไหล่ได้รับค่าจ้างเดือนละ 8,265 บาท ปี 2537 จำเลยไม่จ่ายเงินโบนัสให้โจทก์ตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างฉบับลงวันที่ 20 ธันวาคม2537 ซึ่งโจทก์มีสิทธิที่จะได้รับจากจำเลยจำนวน 41,738.25 บาท ขอให้บังคับจำเลยจ่ายเงินจำนวนดังกล่าวพร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดต่อปีนับแต่วันผิดนัดแก่โจทก์ จำเลยให้การว่า โจทก์กระทำผิดระเบียบของจำเลยโดยเล่นการพนัน (ไพ่) เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2537 การจ่ายเงินโบนัสพิจารณาจากผลการทำงาน การที่โจทก์กระทำผิดเรื่องเล่นการพนันย่อมไม่ได้รับการพิจารณาจ่ายเงินโบนัสประจำปี ขอให้ยกฟ้อง ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินโบนัสจำนวน41,738.25 บาท กับดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีจากต้นเงินดังกล่าวนับจากวันฟ้อง (วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2538)เป็นต้นไปจนกว่าจำเลยจะชำระเงินเสร็จสิ้นแก่โจทก์ จำเลยอุทธรณ์ต่อศาลฎีกา ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า จำเลยอุทธรณ์ว่า โจทก์ได้กระทำความผิดอย่างร้ายแรงมีโทษถึงขั้นเลิกจ้างโดยโจทก์ได้ร่วมเล่นการพนันกับพนักงานอื่นเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2537 ซึ่งเป็นวันเวลาก่อนการทำข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างฉบับลงวันที่20 ธันวาคม 2537 ตามเอกสารหมาย จ.1 จำเลยได้ขออนุญาตเลิกจ้างโจทก์ต่อศาลแรงงานกลาง และต่อมาศาลแรงงานกลางได้มีคำสั่งอนุญาตให้จำเลยเลิกจ้างโจทก์ได้ จำเลยจึงมีสิทธิตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างเอกสารหมาย จ.1 ที่จะพิจารณาไม่จ่ายเงินโบนัสให้โจทก์ได้พิเคราะห์แล้วเห็นว่า ในขณะที่จัดทำข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม 2537 ตามเอกสารหมาย จ.1โจทก์ยังเป็นลูกจ้างของจำเลยโดยจำเลยยังไม่ได้เลิกจ้างโจทก์และจากคำวินิจฉัยของศาลแรงงานกลางได้ความว่าการประเมินผลพนักงานหรือลูกจ้างของจำเลยคิดจากผลงานตั้งแต่ วันที่ 1 พฤศจิกายน2536 ถึงวันที่ 30 ตุลาคม 2537 ซึ่งระหว่างวันเวลาดังกล่าวไม่ปรากฎว่าโจทก์ได้กระทำผิดระเบียบข้อบังคับของจำเลย หรือมีเหตุอื่นอันสมควรที่จะไม่ให้โจทก์ได้รับเงินโบนัสตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างเอกสารหมาย จ.1 จึงเห็นว่า จำเลยจะนำเอาเหตุที่โจทก์กระทำผิดโดยเล่นการพนันเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน 2537ซึ่งเป็นเวลาภายหลังจากการคิดประเมินผลพนักงานดังกล่าวแล้วมาอ้างเป็นเหตุว่าโจทก์ไม่ควรมีสิทธิได้รับเงินโบนัสตามข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างเอกสารหมาย จ.1 ไม่ได้จึงเห็นว่า การที่จำเลยไม่พิจารณาจ่ายเงินโบนัสให้โจทก์ไม่ชอบด้วยข้อตกลงเกี่ยวกับสภาพการจ้างเอกสารหมาย จ.1 ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินโบนัสให้โจทก์ ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย อุทธรณ์ของจำเลยฟังไม่ขึ้น แต่ที่ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้จำเลยจ่ายดอกเบี้ยให้โจทก์ในอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปี เห็นว่าเป็นการพิพากษาเกินไปกว่าที่ปรากฎในคำฟ้องที่ขอให้จำเลยจ่ายดอกเบี้ยในอัตราร้อยละเจ็ดต่อปี สมควรแก้ไขเสียให้ถูกต้อง พิพากษาแก้เป็นว่า ให้จำเลยจ่ายดอกเบี้ยให้โจทก์ในอัตราร้อยละเจ็ดต่อปี นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลแรงงานกลาง
