แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ก. ไปชวนก่อเหตุถึงบ้านและใช้ขวานทำร้าย ร. ก่อน ร.คว้าไม้กระทู้รั้วไล่ไปเพื่อจับกุม พอทันกัน ก.หันกลับมาเงื้อขวานจะฟัน ร.อีก ร. จึงใช้ไม้กระทู้รั้วตี ก. บาดเจ็บสาหัส ดังนี้ การกระทำของ ร. จึงเป็นการกระทำเพื่อป้องกันตัว แต่พอสมควรแก่เหตุ
ย่อยาว
ความว่า ก่อนเกิดเหตุ นายแก้วจำเลยได้ไปเที่ยวพูดว่า สงสัยนายเริ่มจำเลยจะนำคนร้ายมาปล้นบ้าน เมื่อวันโจทก์หานายแก้วจำเลยได้ไปบ้านนายเริ่มจำเลย แล้วก็เกิดโต้เถียงกัน นายแก้วจำเลยเข้าใช้ขวานฟันหน้านายเริ่ม จำเลยวิ่งหนีนายเริ่ม จำเลยคว้าไม้กระทู้รั้วได้ไล่นายแก้วจำเลยเพื่อจับกุม พอทันกันนายแก้วจำเลยหันกลับมาเงื้อขวานจะฟันนายเริ่มจำเลยอีก นายเริ่มจำเลยจึงใช้ไม้กระทู้รั้วตีนายแก้วจำเลยถูกท่อนแขนส่วนบน ขวานหลุดจากมือนายแก้วจำเลยทั้งสองกอดปล้ำกัน ภรรยานายเริ่มจำเลยมาห้ามจึงเลิกกัน โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษฐานทำร้ายร่างกาย นายแก้วจำเลยให้การปฏิเสธ นายเริ่มจำเลยให้การภาคเสธ ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกนายเริ่ม ๒ ปี ตาม ก.ม.ลักษณะอาญา มาตรา ๒๕๖ (๑) ยกฟ้องนายแก้วจำเลย
ศาลอุทธรณ์แก้ว่า การกระทำของนายเริ่มจำเลยเป็นการป้องกันตัว พอสมควรแก่เหตุ ให้ยกฟ้อง ปล่อยนายเริ่มจำเลย
โจทก์ฎีกา,
ศาลฎีกาเห็นว่า นายแก้วจำเลยไปชวนก่อเหตุถึงบ้าน และใช้ขวานทำร้ายนายเริ่มจำเลยก่อน และจะทำร้ายอีก นายเริ่มจำเลยจึงจำเป็นต้องกระทำไปเพื่อป้องกันตัวแต่พอสมควรแก่เหตุ
พิพากษายืน.
