แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดิน ทางน้ำสาธารณะประโยชน์ที่ไหลมานมนานวิธีพิจารณาแพ่ง ฟ้องตัดสิน ค่าธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์ฎีกา
ย่อยาว
ข้อเท็จจริงได้ความว่า ภางน้ำซึ่งมาจากเหมืองแร่ จำเลยแลผ่านที่ โจทก์นั้นเปนทางน้ำเก่ามีมานมนานแล้ว เปนทางน้ำไหลลงสู่คลองท่าแครงแล้วลงทะเลทางน้ำนี้เมื่อผ่านถนนหลวงก็มีสพานข้าม แลเมื่อผ่านทางคนเดิรก็มีสพานไม้ข้าม กับปรากฏว่าทางน้ำนี้มีมาประมาณ ๒๐ ปีกว่า
ศาลฎีกาจึงวินิจฉัยว่าเปนทางน้ำอันแน่นอน แลเปนทางน้ำสาธารณะประโยชน์ด้วย ถึงจะผ่านที่โจทก์ โจทก์ก็ไม่มีสิทธิจะยึดถือหวงห้ามได้ อีกประการหนึ่งการทำเหมืองแร่ของ จำเลยก็ปฏิบัติถูกต้องตามกฏข้อบังคับของการราชโลหะกิจ เมื่อจำเลยปล่อยน้ำลงในทางอันนี้ โจทก์จึงไม่มีทางที่จะฟ้องร้อง จำเลยได้ แต่ จำเลยในคดีนี้ร้องขอให้ศาลฎีกาตัดสินตามศาลเดิม ศาลฎีกาจึงตัดสินให้ จำเลยใช้ค่าเสียหาย ๑๐ บาท ให้โจทก์แลโจทก์ให้เสียค่าธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์แลฎีกา
